Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Maddeden ötesi yok, evet, diyebilirsin,
Fakat maddeyi nasıl izah edebilirsin?

Kara madde, enerji, Bigbang, bulutsu, çekim,
Bunlar hakkında neyi, nasıl diyebilirsin?

Mustafa Kemal Mersin'i gezdiği bir günde
Köşkler konaklar görür ana yolun üstünde;

Vatandaşlar karşılar valiliğe gelince,
Elin öpenler olur arabadan inince.

Bu günler Avrupa'nın hiper marketlerinde
Yeni bir yer açılmış, kuytu köşelerinde;

Çocuk emzirmek için düşünülmüş ilk önce,
Yeni bir yer eklenmiş gereği görülünce...

Hey sen zavallı insan! Az mı derdin vardır ki?
Yeryüzünde kendine dertler uydurmaktasın! ...

Nefsini rehber etmiş, kırlarda öküz gibi,
Kendini bir hayvan yerine koydurmaktasın'

İtalyan mutfak almış geçende bir arkadaş,
Özel sipariş gelmiş, vermiş on, on beş maaş.

Bir de bunları ağzı dolu anlatıyordu,
Nasıl zenginim gibi, hava da atıyordu.

Namuslu başkalarını da namuslu sanır;
Bu yüzden namuslular daha fazla aldanır.
**

Ya hakikati buldun
Veyahut odun oldun!

Bu gün post modern delilik çağına girdik,
Ne değerimiz varsa hep tersine çevirdik...

İnsanlara kötülük, iyiliktir diyorlar,
Bu sebeple herkese kötülük ediyorlar.

Geçende Sakarya'da bir facia yaşandı,
Balıklar der gibiydi, bunlar nasıl insandı?

Milyonlarca balığın karınları gökteydi,
Sanki işte eserin, hey, insan demekteydi;

İstanbul'da bir yolda bir iğdeye rastgeldim
Ne o dedim hemşerim memleket nire dedim?

Konya, Yozgat, Kırşehir, sen hangi bozkırdansın?
Kimin aklına geldi dikti bu yere dedim?

İlk ve orta okulda okuyorken derslerde,
Doğayla mücadele eder insan derlerdi.

Mücadele de nedir? O doğanın parçası,
Şuuraltlarımıza bunlarla girerlerdi.