Kazım Karagöz Şiirleri - Şair Kazım Karagöz

Yok tek dünya devleti, yok BOP, yok MOP, bilmem ne,
Hepsi göstermeliktir amaç tek insan yapmak.
Hayvanlığa yaklaştır, kolayca güdülsünler,
Geri kendi gelmektir amaç tek insan yapmak! ..

Karanlıklar içinde alim ay gibi parlar,
Şairler coşku verir bizi alim yaparlar.

Al da varsın okuma, kütüphanende dursun,
Kim bilir bir dün gelir sıkılır da okursun.
Güzel kitaplardan seç, yüzeyel veya derin,
Hiç değilse dostların hayran olsun otursun! ..

Planlıydı çektiler, tere yağından bir kıl,
Manamızı kirletti aklı olmayan akıl...

Bir yaprak kıpırdar mı? Bu aklı nerden aldın?
Sebepsiz bir şey yokken...Aklı yele mi saldın! ?

Bir ömür geldi geçti, seni gafil, bikarar,
Hala ermiyor aklın, insan burda ne arar?

Akil insan hayatı sık dokur, ince eler,
Ahmak olan orada pişmanlığından meler!

Duydum ki birileri ruh çağırıyorlarmış,
Ruhu ne yapacaksın! Akıl çağırın akıl!

Han iki kapılıydı, ikisi de açıktı,
Hanı yağma ettiler, yolcular baştan çıktı!
Akıllılar azınlık, çoğu deliydi ama,
Akıllı dedikleri daha fazla kaçıktı! ..

Belki de şu aldığın en son aldığın nefes,
Belki de çıkmayacak ağzından başka bir ses...
Gel dostum akıllı, ol inadı bırak artık,
Teslim ol, kaybın olmaz, Allah de duysun herkes!