Yaşananların çaresizliği içinde
Sevdaya çağrılı gülüşken gözlerin
Sensizliğe ağıt alışkanlığına döndü gidişin
Maziyi arasa da şimdi biçare gönül
Bilinse de bir daha dönmeyeceğin gerçeği
Birkaç sevgi sözü ve de sıcacık buselerin
Hayırsız sevdan yol ayrımındayken
Donmuş hayallerin sıcak düşleri mi kalır
Acı bir yaşanmışlığın canhıraş çığlığında
Vuslatı hicrana teslim eder de sevdan
Umutlarım çaresizlik kıskacında boğulur
Sonra uyku tutmaz da bir türlü gözlerimi
Anlatamam sana duygularımı
Kör gecelerde üşüyen yalnızlığımı
Ayazlı gecelerde yalnızlığınla paylaştığımı
Gönlümü doyurmak ne kelime
Havayı teneffüste bile
İkiye bölüyor öyle yudumluyorum
Fakir -zengin,Kral- köle
Güzel -çirkin,genç -ihtiyar
Ha bir sabah, ha bir gece yarısı
Ecel gelmiş can mı bekler
Ha bir kış vakti ha bir ilkbahar
Uyurken yada uyanıkken
Cılız da olsa
Bir umudum vardı görüşmek adına
O da tükendi sayende
O da düş oldu o da yelken açtı hayallere
Yani senin anlayacağın göçmen kızı
Şimdi uzaklardasın,
Kimdesin kiminlesin bilmiyorum
“saçın yüzüne değerse kıskanırım” da demiyorum
Mahrem el değdirmezsin mabedine biliyorum
Onun için diyorum ki;
“seni sana emanet ediyorum”
Sen başka gönüllerle avuturken gönlünü
Benim yüreğime sancılar giriyordu
Biliyor musun göçmen kızı
Yani sen bir şey olmamış gibi
Güle-oynaya geçerken yanımdan
Yıl bilmem kaç aylardan nisan
Tren garında başlayan bir serüven
Düşünürüm de şimdi bazen
Kimdi bu tesadüfen hayatıma giren
Her ne kadar saklasak da niyetimizi
Her şeyde sen varsın
Aklımdasın düşümdesin
Defterimde kalemimde
Doğan günde sen varsın
Yağan yağmur kardasın
(PENCERE)
“ Dokunmayın gözlerime
Yıllanmış hatıralar uyur
Hayata açılan pencere
Bir gün ölümle son bulur. “
Diye düşünse de hep
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!