İstanbul’dayım bi tanem
Hicranın vuslatı için İstanbul da
Yıl 74 mevsim kış
Yalnız değilim biliyor musun
Sevdan var yüreğimde bedenimde beynimde
Söylenmesi gereken gerçek
Saklanması gereken sır gibisin
Ayıplı sevdama olsan da ipotek
Yine de doğacak günüme umut gibisin
İnanmam bilirsin nazara büyüye
Yitik sevdam
Kırkından sonraki alın yazım
Dilimdeki sözüm,dinmeyen sızım
Sitemim,sevincim, nazım
Kalbimin sahibi, düşlerimin gerçeği
Uykularımın ilacı
Umutlarım…
Ne kaderim gibi kara,
Ne gönlüm gibi havai,kaçık
Hem mahrem kadın misali kapalı
Hem de şuh bir kadın misali açık
Olmayacak duaya amin misali
Gerçek olmayan gerçeği yaşayarak
Düşlerine yattığım bir sevdanın
Aydınlığına sığındığım şu karanlıklarda bile
Mazi adı verilen yaşanmışlık içinde
Şiirin Hikayesi
“bir zamanlar maziye bak…”
anlamında,aslında belkide bizden küçük olmasına rağmen, adından dolayı olsa gerek, hepimizin “fahriye ablası “ olan, adı ve anısıyla hala bir yerleri sızlatan,sevgilinin de içlerinde bulunduğu ve yıllar sonra da olsa unutulmuş hatıralar içinde albümdeki sararmış resimlerin imbiğe damlattığı buruk duygular eşliğinde mazide kalan eğitimli üçlüye....
Şiirin Hikayesi
Çok değerli bir dostumun şiiri ve özellikle şiir başlığından esinlendiğim duygu damlaları şimdilik bunlardı..
----------------------------------------
Hatırlanacak hatıralarımız yok belki geride
Ama inanıyorum ki,
Milat sayılırsa tanışmışlığımız
Anlatılacak çok şey olacak sevgi ve dostluk adına
Hatta takdiri ilahi diyerek bunca yaşananlara
Bırakalım vursun vurabildiği kadar karaya duygular
Hatırlar mısın be göçmen kızı
Daha dün kadar tazeyken hatıralar
Umut kadar yakın bir sen vardın hayatımda
Sen vardın aklımda beynimde
Sen vardın düşümde düşüncemde
Sensizliğin hüznünde ağlarken gözüm
Unuttum gülmeyi unuttu artık yüzüm
Anlamak istemeyene kar etmez de sözüm
Bir adın kaldı hatıra birde şu resmin
İstediğin kadar her telden çalsa da sazın
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!