Bağında dolaştım güldedir kokun
Kara kaşlar yaydır, kirpikler okun
Er seherde kalkıp, bir kere dokun
Karlı dağa dönmüş dilberin başı
Belli ki çok üzgün, yıkılmış kaşı
Saz çalarken dindi gözünün yaşı
Ağlayan sarı tel, dil sustu bugün
Bir canın canıydım, can bana eşti
Aşk gönülde, elif sinde
Bu cihanda zehir kinde
Kolum kırık, yen içinde
Üzülme perim, üzülme
Şu yalan dünyada, olsaydım veli
Bir sözle keserdim, dal kıran yeli
Bende bir gönül var, deliden deli
Zalime topuktan, kızayım da gör
Seherde dar yere sipere varsam
Sana engel olan dağları yarsam
Cephe gerisinde, yaranı sarsam
Pak alnında iki damla ter olsam
Beni uyandırır, duyduğum nida
Horozlar ötünce uyanırdım
Anam kalkar, inekleri sağar
Birer tas süt içerdik
Öküzler koşulur kağnıya
Gün doğmadan, çoluk çocuk
Tarlaya göçerdik
Sıhhati yâr sorar, malı mülkü el
Gülü uyandırır seher denen yel
Mekânımı söyler, sazımdaki tel
Yolda beni ele, sorma Gülcihan
Saydım on kişinin dokuzu sağır
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!