Kara haber geldi dövünür perim
Kimsesiz değilim sağımda mirim
Ardına bakmadan, gidiyor çerim
Yolcuya ne deyim yola ne deyim
Zamanı gelince, bağa kar yağar
Ümidini kesme, gün tünü boğar
Güneş batsa bile, yeniden doğar
Efenin yoldaşı can, yolun yoldaşı attır
Gelin olan kız için, ata binmek murattır
Bugün şiir yazarsan, dörtlüğe ekle beni
Yoldayım geliyorum, seherde bekle beni
Başka bir şey arama, bizi biz yapan ustur
Eğri odun yakmayız, her birimiz Yunus’tur
Her öğrenci güldür sever sıcağı
Dünyadaki cennet anne kucağı
Yurdumuz yuvamız ilim ocağı
İlk öğretmen anne der Yunus Emre
Çok koşması gerek geri kalanın
Yüksek dağın efesi yıldırımdan ürektir
Yiğidi yiğit yapan, göğsündeki yürektir
Zahit sözünde durur, bir tür yemindir ahit
Rükudan gayrı yerde, zinhar eğilmez zahit
En kıymetli hazinem zaman içinde zaman
Mihrican başlayınca, felek vermiyor aman




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!