Parlatma gönül, kayan yıldızı
Aldatma gözüm, gerçek yalnızı
Söyletme dilim, gerçek özünü
Göstertme parmakla, diğer yüzünü
Ateşi yürekte harlayan volkandır
Duygularımıza gem vursakta aşktır
Susması gereken ise konuşmaktadır
Konuşmak yerine susarsa ayrılmaktır
Fırtına öncesi verilen emektir
Şarkının sözlerinde notalar
Aşkın sözlerinde isimler var
Özlem’de ayrı kalan zamanlar
Gözlerde bizim kavuşmalar var
Ellerindeki bizim kokular
Teninde izi kalan adımlar
Güzelliğin yine göz kamaştırıyor sevgilim
Narin ellerinden akan deniz olmak isterdim
Ayaklarının altında birbiriyle yarışan kum taneleri
Serince boynunun kökünden okşayan rüzgar dan
Yüzüne dokunan güneşten bile kıskandım seni
Saitelerin dilinden akan sözlerle diledim seni
Parlak kalan, gökten uzaklaşan
Yanlızlığa mahkumdu kaybolan
Ne gözünden bir yaş
Ne gökte dans eden
Yaldız yaldız inceden parlayan…
Uzun havaları sayende sevdim
Kemanla çalmayı senle öğrendim
Notayla yazmayı sevgiden bildim
Bazen durgun bazen suskun
Nabzımda koşanlar vurgun..
Güneşe varmak zor mudur
Aya benzeyen uygun mudur?
Kalpten sökülen iplere bak
Acaba hepsi doğru mudur…
Ehhh bre Ustam
Çırak dedin, bilmezsin dedin
Neden bana yol göstermedin..
Cahilsin, okursan gelirsin
Henüz küçüksün, olmaz dersin..
Eh be eski topraklar
Eski zamanlar…
Toprak aslında aynıdır
sadece zaman farklıdır
Yada insanlar arsızdır…
Elimizde güzel olan ne varsa arsızca tüketildi ve eskidi
Sazın muhabbetini duyuyor musun; ey sevgili
Geceyi kuşatan, aydan daha parlak aydınlatan
Her bir sözde, baştan sona engin bir anlam taşıyan
El ele tutuşup dans eden saitelerle yazan
Kulaktan kalbe ve tüm hücrelerde bana sen doğan
Güneşi geçtim, günümü hep sesindir aydınlatan
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!