Sarsıldım, yıkıldım, kan ağladım
Fıtratında yazmayana şaştım kaldım
Ellerle tokalaştım; olanlara afalladım
İnsan doğup gelende; cevap bulamadım !?!
İnsanlık nedir herkesten göremedik
Bazen;
suratıma yüklenen semeri indirip çığlıkla atadım var..
Ben eşşek değilim…’insanım ulan’
Gönül taşıyorum; nicelerine ağır gelir
Yaraları olan; nicelerine ölüm gibi gelen
Ben ben olamadım ki hiç bir zaman..
İnsan ne türdür?!
Desteyle deste
yazılır beste
okunur hece
anılar gece
Bak çocuk,
Karşın da dağcı gördüğünde
Durma, devam yürü ;hatta kaç çocuk.
Yürekleri tırmanmayı hedef alırlar.
Tüfekleri boşa çekmez; yara açarlar
Elinde koruduğunu ezerler,
Kadınım
Sende ben gökyüzünü gördüm
Sayende nefes almayı bildim
Dört kanatlı kuş misali
Bulutların arasından
Sana doğru uçmayı öğrendim
Dirilmiş ölülerin arasında kayboluyorum,
Aydınlanan her yeni gün ile..
Geceleri bölen haini desen
Körlemeye yakalama çabasındayım
Kelepçeye vurduğum cümlelerim
beni yeniden kovalıyor umutla..
Dert üstüne dert ekledim
Sığmayanları kaptan bildim
Sonunu bilmesem de
başı onlar çeker dedim…
Denizi aşmak, sona varmak
Kaptanla olacak iş değilmiş,
Günlerden kasım yine ayılmadım
Saati harcadım fakat bulamadım..
Kem gözlerdende hiç sakınamadım
Aşka sadıktım amma kalamadım..
Hep tütsülerle arınırdı evler
Dallara tutundukça ağaç inledi
Dans eden sözler sebebsizdi
Dili kıran kemik olmayınca
Sabır kazanı insanda tükendi
Gölgeden çıkınca filizlendi
Bir başkadır senin güzel bakışların
Gülüşlerin ısıtır yalnız kalanı
Sözlerin kucaklar yabancılaşanı ..
Çayınla demlenir ağır gelen acı
Süs çiçeğide güzelleştirir camı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!