Kanber Orhan Şiirleri - Şair Kanber Orhan

Dost bağını sarmış çakırdikeni.
Nar sanıp ta el uzatma güzel dost.
Har değil mi sevdamızın yelkeni.
Kar sanıp ta el uzatma güzel dost.

Manasız bir söze duyda inanma.

Göz göze gelince gözüm kamaşır.
Sana bergüzarım var acem kızı.
Seven sevdiğini yürekte taşır.
Sevda ateş değil har acem kızı

Bu kaşa bu göze dayanmaz özüm.

Eyüp misaliyim derinde yaram.
Dağlayıp yaramı yakma ha yakma
Dışımda beyazım içimde karam.
Deli Çaylar gibi akma ha akma.

Bağırsam duyulmaz feryadım sesim.

Kim kıymet verirse giydiğim çula.
O kimseye yaren demem dost demem
Kim tamah ederse paraya pula.
O kimseye yaren demem dost demem.

Özünde yok ise dostluk gevheri.

Yaralı gönlümü sardı mı gûman.
Bağımızda baykuş öter sevdiğim./ sevdiğim/ sevdiğim.
Sevgiyle saygının bittiği zaman.
Aşk denilen duygu biter sevdiğim./ sevdiğim/ sevdiğim.

Yar ile muhabbet, sevdanın özü.

Yollar uzun ömür kısa.
Gittikçe ömür bitiyor.
Deli gönül düştü yasa.
Gittikçe ömür bitiyor.

İkrarım da duramadım.

Güneşin güldüğü şehir.
Benim güzel İlim Niğde.
Bütün insanların Mahir.
Benim güzel ilim Niğde.

Çoktur Okurun yazarın.

SAZIMLA HASBİHAL

Aldı Korhani.......Gel sazım seninle hasbıhal edek.
………………….Araya kimsiyi sokma ha sokma.
………………….Hak bildiğim yolda beraber gidek.
………………….Hatırı gönül’ü yıkma ha yıkma.

Gene sam yelleri, esti bağımda.
Kurduğum hayali, boşa çevirdi.
Fırtınalar koptu, gönül dağımda.
Gördüğüm gerçeği düşe çevirdi.

Felek çarkı ile çevirdi yönüm.

Elmayı soyamadım.
Tadına doyamadım.
Sevdim Niğde güzeli
Günleri sayamadım.

Aman Niğde’li güzel.