Kanber Orhan Şiirleri - Şair Kanber Orhan

Uzadıkça uzar gittiğim yollar.
Can özüm bedende yorgun sayılır.
Üstüme basarak geçti hep yıllar.
Şu divane gönlüm kırgın sayılır.

Istırap içinde geçti günlerim.

Bu yola destursuz girilir sanma.
Hû demeden Şah-ı Merdan aşkına.
Doğru ol ikrarda, yalana kanma.
Aldanıp ta bir divane düşküne.

Cahile yol sorma, bildiğin vermez.

Ey benim sevdiğim, canım can özüm.
Bakıp gerilerden, el sanma beni.
Senden başkasını, görmüyor gözüm.
Görüp bir divane, kul sanma beni.

Vefasız dostların, düştüm izine.

Bahçe de olmaz üzüm.
O yâre geçmez sözüm.
Sevdim dünya güzeli de
Kimsede yoktur gözüm.

Yar nesine, nesine.

Kalk gidelim gönül dost ellerine.
Şah-ı Merdan ALİ Pirimiz bizim.
Yüzümüz sürelim dost güllerine.
Ol İmam Hüseyin Serimiz bizim.

Yezit ile olmaz bizim kavlimiz.

Seni terk eyledik çoğaldı hasım.
Yozlar kadir kıymet bilmiyor ATAM
Sene iki bin on gene on Kasım.
Sensiz yüzlerimiz gülmüyor ATAM.

Koşarak gelmişti Millet çağrına.

Gözlerinin yoktur feri.
Benim babam dertli babam.
Kurumaz anlının teri.
Benim babam dertli babam.

Elinden düşmez kazması.

Umutla bekledik yeni yıl seni.
Barışla sevgiyle geleceksen gel
Kardeş kavgasıyla zel etme beni
Bu derde bir çare bulacaksan gel.

Şu senden bu benden diye kayırma.

Duydum ki unutmuş nazlı yar beni.
Sebebini soramadım güzel dost.
Yüreğime battı gülün dikeni.
Yaram derin saramadım güzel dost.

Virane bağlarda bülbül öter mi?

Açma tabip şu yaramı.
Yaram derin de derinde.
Yerinen açtım aramı.
Yaram derin de derinde

Vefasız yar halim sormaz.