Köy enstitülü bir öğretmen çocuğuyum.Baba'mın görev gezi süreci,çocukluğumuzun ruhunu şekillendirdi.Çocukları eğitmek,kutsal dedikleri şeyin esasıdır.Kutsal olan tek şey,İnsanlığı güzelleştiren,evrensel davranışların tümüdür.Bu duygularla kendimi buldum ve kendi yüreğimden yola çıkarak,tüm yüreklere misafir olacağımın güzelliğini yaşadım.Yüksek okul,askeri meslek,ticaret,kırsal kesim yaşamı,varoş yaşamlar,site yaşamlar...tüm yaşam alanları bedenime dokundu.2 Yavrum var,serbest çalışıyor,hem kendime hem onlara bakıyorum.Şir yazıyor,geziyor,bakıy ...
Bir yaz günü
kızılca kıyamet kopar bedenimde
temmuzun kırk derecesi
alev alev gözlerim
orman gibi yanarım
bu cehennem günde
Memleketim olursun...
Katliam caddelerinde
Kanbok’a karışmış ayaklarınla
Dar ağacında danalar sallanırken
Ayaklarından,
Sülük Dünyanın Kalküta sokaklarında
Yoksulluğun etleri dökülür
Asya’nın tam ortasına
Dumanı tüterken çığlıkların
Makedonya Üsküp’e
Zağrep treninden siyah
Aşklar da yaşanır gider
kalan sensin...
Tut bir daha gecenin ellerinden
Ne geceler gider
Tül perdenin eteklerinden
Çekirgeler kovalardık
Kurbağalar yakalardık
Yılanlardan heyecan yaratır
Korku - neşe kaçardık
Kertenkele taş üstünde
Panikle / vızır vızır
Büyülenmiş duruyorum
asırların karşısında
iki kıta tek ruh
etle kemiğin nefesi gibi
ben İstanbulum
Hala seni bekliyorum
Bıraktığın yerden...
Bir göl uçuşu sanmıştım
Okyanus kenarından
"Medcezir ayrılığında kumsallar yıkanırken
Bana “bağışlanan” yiğitliğimle
Kolayından girdim,
Hayatın kadın saçlı kalesine.
Süt veren O büyüklüğün
Kızlığını çizdim.
Erkekçe.!
Ülkemin yüksek gazeteleri
Güzel yurdumun günlük şahsiyetleri
Sizi kutlarım
Boyalı haberlerinizin rujundan öperim
Milletimin güzel insanları
Sabahın Şehrinde
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!