Sensiz uzun gecelerin gelmek bilmeyen sabahlarında
Yüreğimin her çırpınışında nefesiz kaldım
Yokluğunun acısın sancılarında çırpındım defalarca
Gidişine döner diye yaşadıklarımla avunmaya çalıştım
Sen gidince kim toplaya bilirki senden arta kalanları
Sensiz Ömrümün her anına kayıp zaman diye not düşerim ajandama
Görsen tanımazsın şimdiki beni
Yanağımda kuruyan yaş izleri var
Hasretten anlımda çizgiler derin
El dilinde söylenen söz izleri var
Yüreğime defnetti ayrılık beni
Uyan gülüm uyan saçını topla
Ellere bahar geldi bizlerin hani
Mor saplı hançeri sineme sapla
Yarama basacak mendilin hani
Varmıdır yokmudur ekmeğin aşın
Öfkem sığmaz yüreğime taşıyor
Vurdular sırtımdan gülüm ben öldüm
Tesellinin avuntusu bedenime yetmiyor
Vurdular sırtımdan gülüm ben öldüm
Köprü olduk geçsin dedik insanlar
Bir dağ başı yalızlığı yaşayacak yüreğin
Hüzün rüzgarları dağıtacak saçlarını
Hasretin yaşıyla dolup taşacak gözlerin
Umutsuzca ellerimi arayacak ellerin
Gülüşümü özleyecek gözlerin
Elini tutan olmayacak günün birinde
Derler ki şu yalan dünyaya doyum olmuyor
Ben senin her şeyine tez doydum dünya
Hangi adaletin tecelli etti kimse bilmiyor
Yok ki adaletin ey yalan dünya
Sevgi muhabbetli insanı alıp götürdün
Güzel dermansız bir derde düştüm
Aşkın deryasına daldım ağladım
Akıldan oldum yolumdan şaştım
Diyar diyar gezdim ağladım
Sen gidince kar boranmı bilmedim
Yine hüzün düşer kaleme
Her mısrada yokluğunu yazar
Hasret sözcüklerini düzer ardı ardına
Yazar gece boyunca sabah olana kadar
İşte yine sen yoksun yine mevsim kış
Her akşam boğazıma bir düğüm atar
Kesilir nefesim hani yar diye
Başım eğilir gözlerim dolar
Dökülür yaşlarım hani yar diye
Ne hayale benzer nede düş gibi
Çekip gitti burdan dönüp bakmadı
Yandı yüreğim yaşım akmadı
Ellerim saçımda gücüm kalmadı
Yolmadın diyorsan hatırım kalır
Yalanmı soylemiş bana dillerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!