gönlümde bir hicran ateşi birde gecenin o sırlı örtüsü
zül doğuyor yaşamıma rahatsızlık verirken dürtüsü
sırtı kırbaçlı bir garip gibi de ağlıyor isyanların acısı
ruhu zorluyor sevgilinin yalancısı
gönül bu laf ve söz anlamaz
o sana uymaz ki sen ona uyacaksın
közde bile uyanamazsın
illa ki de aval aval bakacaksın
pejmürde o hallin tüm gözlerin önünde
sen beni bir bile bilsen yar
neler neler de geçti şu yüreğin derininden
bir rüyadan diğerine uzandım gündüz gözü ilen
inan ki kala kaldım bir ulvi aşkın özünde yar
aşka fitnelik düştü gönül küstü özünde
bel bağlanan ne varsa koptu en has yerinden
zehri salan sözlerdi duyup yandım közünde
vuslatım ters teperken vuruldum en derinden
neler neler de feda etmezdim ki ben
gönlümde de açacak olan bir gül çehresine
kaktüs çiçekleriyle yetinmekten
seni bekledim tüm gün, yaptırdın talim, ne dersin sen kandık mı?
ilk kez sana güvendim, kof çıktın zalim, yoksa yanlış mı yaptık
hoş bir dille yanaştın, ahulu yarim, de ilk anda yandık mı?
öyle durma karşım da, bırak sağ salim, senden bela mı kaptık
bildin mi ki aşk-ı sen, kara bir kış'sın, cüda da erit kurdun
hiç kıvanç uğramadı köz kapladı ömrümü
vurdum duymaz kaderim dinamit kor rayım'a
sahte düzen çarkında sem ettiler dürümü
varmış ya şevk ve neşe neden düşmez payıma
ne hal bildi nede hak yıprattıkça yaşlandım
ülke kara bağlarken halk içli ve biçare
odu yakıp duruyor küle dönmüşçesine
uyuz itler parçalar güvercini ne çare
tütmez oldu ocaklar şipşak sönmüşçesine
bet baykuşlar bitmekte kent harabelerinde
vatan köz bağladıkça can harap ellerimde
Haktan başkası boştur zerresi bile tüm aleme bedel
adama sanki yar misin var da geç derler
aşkı yakar mı sanırsın ateş gömlekli bir yürek
göster de görelim hünerini vererek emek
dünden geç
bu günde kal da görelim ne hikmet
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!