namert hisleri ektin ya ihanetin oldu yüreğimde
şimdi ise kol geziyorsun kırılmamış her yerimde...
tüm gaddarlığıyla sinsice hüküm sürüyor devran
yozluğun kanlı mı kanlı pençelerinde
atimize prangaları takılıyor hiç aldırmadan
has değerlerimize yaşam hakkı da kalmadı
muvazenesiz gibi
illa ki onun sonsuz lütuf ile eriştik
eğer ki varsak biz bu cemalim'izle
bizim varlığımız ne yokluğumuz ne olsun ki
biz neyiz ki
tam bir ihlas olmadıktan sonra bir pul dahi etmeyen değerimizle
bu nankör günlerin
kor gecelerime ne tür bir hayrı olabilir ki
aydınlatamaz da öz ruhumu kararmış seviden
gönlümün karanlık duvarları arasında bocalarken
her bir ahval gözleri açıp kapayıncaya kadar
özde sevgisiz körelip de gittik
bir akşamüstüydü yalnız kaldığım
gönlüme köz düştü sürüyüp itti
kıyıda ahu gördüm nefes aldığım
söz ekti vuslata acılar gitti
bir ihanet belası beni hayattan etti
nefse yediremedim çöküp de gitti beden
kim hiç aldırmadıysa o elbette ki betti
kahrolup gitti densin Allah dan bulsun eden
kimseye güven yoksa neme lazım ki hayat
ilişkilerin ar bağı kopuk
edepten ayrık kök salmış kabuller
eğer ki vicdan belleğe aitse
gelenekle hangi düzlemde birleşir olgular
akıtma içime sen ah-ı vah-ı sevda’yı
git de yolun da dolan çarpma sakın sertlere
çile çekenler bekler hulus kalple Huda’yı
iblise yaramaz ki değme sakın kertelere
dolu dizgin giderken fesat üretti günah
Düşün ki bizler bir bütün olabilmeliyiz
Örneğin sen ile ben
Veya iki zıt kutup hışmın da benlensen
İlk yudum da mı son demde mi görebileceğiz gerçeği ki
Sen beni veyahut da ben seni ne zaman hissedebiliriz ki
Maşukun uğrunda ölüşte dirilmeden
gönül de bir annedir tutup candan sarmalar
içi ve dışı yanar şefkat sevgiyle okşar
kapris girer sıraya sonra başlar kırmalar
hırs gurur duymaz ki nedir sebep ne boşar
kördür gözler o anda görmez aklı almazsa
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!