Hurraaa!
Hem de pekiyi!
Sınavlarımı verdim,
Aldım,
Haketiğim dereceyi.
Yan gelmiş yatıyorum,
Birleştirmişim,
Ellerimi başımın arkasında,
Gökyüzüne bakıyorum.
Bu sabah,
Gökyüzünde tatlı bir telaş var.
Kimi açık, kimi koyu,
Beyaz noktalarla süslüyor,
Bu sonsuz maviliği bulutlar.
Yaşam savaşını kaybetti,
En değerli bulduğum,
Kıvanç duyduğum,
Onsuzum...
Yitik,
Ben,
Enginleri, tanimlama yetkisi
Goruyorum kendimde.
Cunku ben,
Gozlerimi actigim gunden beri
Ve her gun
Hep parlar, titremez hiç,
Durur aynı noktada.
Ve bu nedenledir ki,
Öncelikle rehberi
Olur gemicilerin,
Avcıların, yolcuların,
Beyaz bir sutun, bir anit gibi yuksel,
Dik basini gururla.
Sende daglarin ululugu var,
Gogu yirtip uzanan...
Sende ben, aydinligi buluyorum,
Mona Lisa’nın yüz ifadesi
Kimisi için hüzün,
Kimine göre tatlı bir gülümseme.
Trenin düdüğü de
Mona Lisa’dır;
Ölümü son bilme
Ölümü bitiş bilme
Ölümü ayrılık bilme.
Enejisi tükenir özün,
Kıymeti kalmaz sözün.
Ruhun sonu olmaz
Jelatin gibi seffaf, berrak, ilgi cekici
Ahenkle yakismistir, goruntusu ismine
Lezzet verir sohbeti, ilac etkilidir sesi
Endami bir kirpik gibi kivrak ve ince.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!