Şiir Kadir ÜNLÜ
( 2014 de yarım kalmıştı
Bu gece kapattım odanın radyatörünü,
Şiiri tamamlamak için üşümeliydim)
ZİFİRİ UTANÇ
Zor ela gözlüm çok zor
Aşkı gördüm sanarak gözlerinde
Yanardağın külü gibi sönerek
Uzanıp tutamayarak
Diz üstüme yığılarak kalmak
Yaşadım sanma,sensiz geçen ömrümü
Boşa geçti yıllarım,nefes aldım sadece
Kadere boyun eğdim,hayâlinle avundum
Çok yandım,çok ağladım,zor gecelerde
Gördüm uzakta hayâl meyâl,
Koştum soluk soluğa sana doğru,
Acep sen miydin ?
Dönmüştün nihayet,asırlardan sonra,
Bırakıp gittiğin Cehennem Dünyama.
Koyu mavi suyunda
Seher vaktinde Karadeniz’in.
Tebessümlü ak yüzünde,
Bal gözleriyle,gamzeli kadın,
Artemis gibi...
Dalıyorsa gözlerim,durup dururken,
Dar geliyorsa Dünya başıma,
Zıkkımsa hayatım,
Islanıyorsa kalbim,kuru bir gazel gibi,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!