Şiir.Kadir ÜNLÜ.11/9/22
SOLCU
Çok solcu gördüm çok,
Güller gibi asılan..!
Parmaklıklar ardında pırlanta gibi parlayan,
Okuyan,yazan.
Gezdim dolaştım bugün,
boş caddelerde.
Selamlaşarak,
Nevale arayan sokak köpekleri ve kedileriyle çöplerde...
Oturdum serip ıslak bank’a,elimde ki gazetemi...
Aşk;aşk dediğin nedir ki azizim
Kör gözlü bir şaşkın..!
Tut elinden götür samanlığa,
Bulsun bula bilirse iğneyi
Kaldı mı sanıyorsun,
Kolay mı Kadir’e kalp olmak..!
Kolay mı; onca sevgiyi,aşkı,şiirleri,
besteleri;ayrılık ihanet,hüsran ve acıları içinde taşımak ?
Yoruldu tabi kıymetlim,bozuldu ritmi,
Neyse ki doktorlar düzeltti…
Yani çekti kulağımı kalbim dün ve beni cidden uyardı..!
Bir içim su gibi aşkın
Sevdanla kavrulan yüreğime
Halâ burnumda tütüyor,teninin amber kokusu
Papatyaya bezeli,
İksirli yayla havası gibi,Dağ eteğinde
Hayat veriyor ,buram buram ciğerime
Pır pır uçtu,
dolandı durdu,kayıp serçe gibi kalbim..!
Zemheriye gebe,
Sonbaharın sonu,kışın başında,
Gitme beni yargısız infaz ederek,
Suçumu söylemeyerek.
Bırakma böyle,yarıcanlı inleyerek.
Bir kurşun daha sıkta öyle git,
Yaktığın yüreğimi sökte öyle git,
Bi susun;
Onlar konuşsun artık.
Yeter onların yerine konuştuğunuz.
İnin dallarından,yeter kırdığınız.
Susarsa onlar,
Kırıldı kadehler,
yüreğimde bu gece.
Karıştı kanına rakının akı.
Basıp geçti,
kırık camların üstüne,al topuklu,
Kan doldu gözlerime,yollarına bakmaktan,
Ne çıkıp geldin,ne haber saldın,
Kumrulara sordum,turnalara yalvardım,
Çürüdü mü bedenin,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!