Kadir Ünlü Şiirleri - Şair Kadir Ünlü

Papatya gibisin zarif ve ince
Devinirdi kalbim seni görünce
Koşardı kırlarda aşık yüreğim
Şenlenirdi dünyam seni sevdikçe

Bastım bağrıma közleri,sen gideli, sen gideli
Soldu hayatımın rengi,sen gideli, sen gideli
Yaşıyorum meftun gibi,sen gideli, sen gideli

Beni de alıp gitseydin,Koymasaydın zalimlere
Ömrüm ziyan oldu gitti,Döndüm deli divane

Aydınlanıyor içim dışım.
Bağrıma sığmaz oluyor,kuduruyor tepiniyor kalbim,
seni görünce.
Kızıyorum rahmetli babama anneme,
omzumda yarım asırlık ömrüm !

Mutluluk verir insana,
Bir çocuğun bir de kadının gülüşü.
Her çocuğa yakışır da
Her kadına yakışmaz gülmek böyle
Senin gibi...

Mutluluk verir insana,
Bir çocuğun bir de kadının gülüşü.
Her çocuğa yakışır da
Her kadına yakışmaz gülmek böyle
Senin gibi...

Uyanınca sabahın seherinde.
Açıp pencereyi,bakınca gökyüzüne,
Kutup Yıldızı gibisin...
Çekince günün ilk serin nefesini içime,
Nefes gibisin.

Sarılır yatarım,ben kendime her gece
Yastık diken yorgan ateş,dönerim küle
Savrulur sevdanla küllerim,sana doğru
Ağlar ağlar avunurum,sensiz her gece

Şiir.Kadir ÜNLÜ.29/1/20
#SentetikYAŞAM

Ne zaman ki ayrıldık,yünden pamuktan,
Kırıp testileri,hurdacıya verip bakırları,
İçmeye başladık ya klorlu suyu musluktan,

Şiirdir satır satır,
Okumasını bilirsen
İmgesidir aşina yüreğimin,
Efsanemdir,tuvalimdir,
Bakmasını bilirsen...

Okudum,
satır satır aynada bu sabah,yüzümdeki çizgileri...
İçmişim su gibi çocukluğumu,gençliğimi.
Takılıp kaldım otuz beşli yaşlarıma nedense ?
Ne dertler açmışım başıma,sevgi ve aşk uğruna.