Madem gidiyorsun gelmemiş gibi
Aklımdan aşkını sil de öyle git
Hançerle bağrımı delmemiş gibi
Açtığın yarayı sar da öyle git
Kötülük iyilikten hızlı koşar ama yorulur,iyilik yavaştır ama yorulmaz
Kavuşulsaydı,aşk olmazdı
Acının tadı kalmazdı
Tanrı insanı yarattı
İnsanlıkta ölümcül virüsü
Ayırdı virüs kenetlenmiş elleri
Kırar gibi bir kiraz dalını
Yasaktı yaklaşmaları bile,soğuttu yürekleri
Koronavirüs,düşmandı aşka
Bırak demlensin;
Tomurcuk Rize Çayı gibi
Tavşan kanı olsun,tek şekerli,ince belli bardakta aşkın...
Sevdanın serserisi yorgun yüreğimde,
Hatta şaraba dönsün aşk bağımızda ki,
Sen gidince anlamıştım !
Dünyanın ne Cehennem olduğunu.
Vazgeçmiştim o gün;ütopya, Cennet’ten.
Hep acıdı yüreğim,ne zaman görsem.
Bir gülün solduğunu.
Vatanımın Dağların da açmış,
Baharla Güneş e uzanmış
Son bir Gül idim
Kuruttular ,kırdılar
Güneşi söndürdüler
Özgürlüğe uçan
Aşkınla kanatlandırdın,
Yalan aşklardan bezgin kabimden,
bir Pegasus yaratttın diye.
Vurma artık alev kamçını,kalbime kalbime...
Kalmadı mecalim.
Bakmayın;
Dünya’nın kaç Milyar olduğuna,
Kaynıyor şehirler,
Boşaldı o güzelim mis gibi köyler,
Belli değil kimin eli kimin cebinde
Boldur alkışlayanlar iyi günde,
Geçmiştim dün gece sokağınızdan,
Karanlıktı gökyüzü,Ay doğmamıştı,
Işığın yanmıyordu,perden kapalı,
Meğer “Dolunay” sabaha kalmıştı,
Kaymıştı bir yıldız,Deniz’e doğru,
Hüzünlü duygularla,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!