Kadir Turan Şiirleri - Şair Kadir Turan

BURASI KERKÜK ANNE


Burası Kerkük anne
Burası unutulmuş, gönül yarası vatan toprağı
Burda yıldızların vurulduğuna şahit olur insan

Gitmek için yüreğimden
Su misali süzme benim
Kalem olup sıra sıra
Dertlerimi yazma benim

Kaldım sevda ocağında

Güneşimin doğduğu yer neden kara bulutlu?
Neden gözüm yaşlı iken sırtlan sürüsü mutlu?
Neden sana civan gider, bayrak gelir tabutlu?

.....Kim kemledi, düşman etti, attı seni karşıma?
.....Yiğidimin kanıdır bu, karışır gözyaşıma.

Dört mevsim de hazan oldu
Sensiz olunca ey umut
Ağzımın tadı bozuldu
Sensiz olunca ey umut

Çile çekmekle bitmiyor

Çareyi belada arayan kullar
Kavga ile barış nerde görülmüş?
Yaban arısının peteklerinden
Bal-şeker aktığı nerde görülmüş?

Hangi akla hizmet eder ki bunlar,

Rüzgar oldum estim sana,
Sanma ki hevestim sana.
Kurban diye kestim sana,
yüreğimi, bahar yüzlüm.

Dilerim yüzün solmasın,

Ziya oldum karanlığa serpildim.
Suda yandım, suda yandım dirildim.
Çare diye acılara sarıldım,
Anladım bu yolda acı bal imiş.

Ateşin özüne göç eder ruhum,

Yine yâr göründü gönül gözüme
Tabibim sevgilim medet eyle gel
Canımı veririm bir tek sözüne
Ey gönül sultanım medet eyle gel.

Yağmasın yağmurlar gönül harına

ölümcül esintiler geziniyor saçlarımda
ellerimde güvercinler can çekişiyor anne
dipsiz kuyulardan fışkırıyor kara yüzlü ölümler
ve göz bebeklerimde haydutlar hudut çiziyor

sönmeye yüz tutmuş ocağın bir yanı çökük

Vatan toprağı kutsal
Uğruna can verilir
Bilinsin ki bu millet
Bir ölür bin dirilir

İsmail bilge candır