Gönlüm cihanda cebel,
Eteklerinden duyuluyor bir akça yel.
Kalmış yapayalnız, kimsesiz
Rüzgarı ne yapsın bu müeccel ?
Gönlün benden muaf,
Manâsız cümlelere kurban dilim,
Ne bir gidecek yerim var ne de sevenim.
Ben kaderin yalnızlığa terk ettiği bir firariyim,
Ah şu kimsesizliğiyle meşru sevdalı kalbim.
Gideceği yollar bitmeyen gezginim,
Bak gözlerimin içine,
Nasıl da arıyor seni dikkatlice.
Koy elini kalbime,
Bak nasıl da atıyor heyecanlı ümitli bir bekleyişle.
Bugün hava çok farklı,
Sanırım yine ağlayacak gök pamukları
Güneş köşesine çekilmiş,
Kendini o köşeye gizlemiş,
Bekliyor göğün gözyaşlarını.
Alışamıyorum ;
Yalnızlığın körelttiği duygularımla
Bir sevdanın karşısına mağlup çıkmaya...
Tutunamıyorum ;
Gülmedi hayat bir kere
Saçmadı neşe masumlara
Gülmedi hayat iyilere
Dertlerde su serpmedi yüreklere.
En ufak bir tebessümde
Gülümse ,
Ağlamak yakışmıyor o gözlerine
Ne olur gülümse ,
Üzülmek yakışmıyor o güzel yüzüne.
Bir kez olsun gülümse ,
Geldi çattı sonbahar,
Şimdi teker teker sararıyor yapraklar.
Değil dört mevsim, dört asır da geçse,
Bitmiyor bazı aşklar.
Sapsarı yapraklar kaplamışken ıssız yolları,
Gülüşü, kelebeğe ömür olan kadın
Bitsin artık bu sana susadığım
Kurumasın aşksız dilim damağım.
Sevdası, kırık kanatlı kuşu uçuran kadın
Hayallerimde yaşa ama gerçeğim ol
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!