Boğuluyor gibiyim sanki,
Kurduğum cümlelerde adın geçmedikçe.
Üzülmüyorum, yıkılıyorum alt tarafı
Son viraja girerken nice aşklar,
Uçurumla sonlanıyor sana giden yollar.
Ağlıyor halimize dağlar, kırlar
Her yolumun sonu oluyor uçurumlar.
Gönül gönüle değer,
Gün yere düşen damlaların sesiyle ağardı,
Grimsi bulutlar kaplamıştı yakınlarda bir dağı.
Deniz kıyılarından gelen yalnız bir martı,
Kulakları canlandırdı güzel çığlığı.
Mevsim kış, aylardan Ocak,
Yağmurlu bir günün ilk saatleri gibiydi kalbim ,
Biraz soğuk , aşka karşı.
Ama yine de bir umut , beklerdim
Yağmur sonrası güneş ışınlarını.
Sana karşı başkaydı düşlerim ,
Hani derler ya,
Her şiirin bir yaşanmışlığı vardır.
Ben hep yazanım,
Dünümde kaybettiğim yarınları.
Çoğu zaman yakınırım dostluktan,
Sona yaklaştıkça
Gün kararır.
Sana yaklaştıkça
Nefes hızlanır.
Umuda yaklaştıkça
Hayaller kararır
Gözlerime bir daha asla bakma,
Hakkın değil bu sevda pınarları.
Gözlerimin içine bakıp da seni seviyorum deme bir daha,
Duymaktan sıkıldım bu boş yalanları.
Yürüyorum şimdi kederle,
Gecenin bir yarısı, loş bir caddede.
Düşünüyorum da, neden diyorum kendi kendime,
Neden ben mecburum bu hislere ?
Yalnızlığın var mı bir çözümü ;
Sonbahar ağlıyor yazın ardından,
Sapsarı ve kuru yapraklar ıslanarak parçalanıyor gözyaşları ile.
Yağmur yağıyor Eylül, Ekim demeden,
Yokluğunda öyle boş ki kalbim,
Şu hayatta sanki her şey yolunda
Tek eksik senmişsin gibi...
Zorlanıyorum bazen kalp atışlarımı duymakta.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!