Gülüşün...
Öyle güzel ki sevgili
Can verir sonbaharda dökülen yaprağa
Kan verir kederden çökmüş vücuda.
Bakışın...
Bu son vedam,
Bir kumru benliğiyle.
Artık çifte kumrular yok,
Bu son vedam
Senin zarif gülüşüne.
Özgürlüğü göklerde sınırlı kuşum
Kırıldı bir parça kanadım ve biraz da umudum.
Bu hayatımdaki son yokuşum,
Duygular körelmez sanırdım güzelim,
Gökyüzünü gözlerinde değil de gidişinde görene dek.
Sevdalar tükenmeyecek kadar sonsuz derlerdi,
Gökyüzünün ufuklarına el sallayan bir uçurtma olmak isterdim
Cıvıl cıvıl cıvıldayan çocuklar tutsun iplerimi.
Yere bakmaya bile korkmak, kıyamamak isterdim
Aman, düşmeyeyim de üzmeyeyim minik kalpleri.
Büyük, eski ama gülümseyen bir tarladan yükselmek isterdim
Ufak ve ırak.
Ufuk gözüme çok ufak, umut ırakta.
Umutlarım ufukta,
Takma kafana,
Unutursun en kısa zamanda.
Hani sen değil miydin ;
En kolay olan unutmaktır diyen ?
Unutmak için sevmedim ben seni,
Ağlamak için bakmadı sana gözlerim.
Ben senin uçurumunda yuvarlandım,
Bir kez olsun ölüm aklıma gelmedi.
Unutmak için sevmedim ben seni,
Uzaklarda bir yar var,
Her gün, gelir ümidiyle uyandığım
Ve her gün, o da beni düşünüyordur diyerek düşlediğim.
Uzaklardayım
Gönüllerden ve gözlerden.
Bir uzun yola daldım
Ne bir merak eden ne de bir yolumu gözleyen.
Uzaklardayım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!