İlerde bulmuş olacak seni,
Zaten ben onu bulurum.
Zülfü gibi yüreği,
Elvan çiçeği gibi.
Tanırsın onu,
Tahta çıkamıyorum,
Sen orada,
Ben burada,
Ayrılıklar bizi bırakmasa da,
Yine senden ayrılmayacağım
Nazlı yar niye gittin oralara,
Dalında kaldı, son bir gül,
Uzanıp da alamadım.
Avucumda açtı, kor gül,
Sebebini anlayamadım.
Dağa, taşa Ferhat oldum,
Hüzün oldu, hayat oldum,
Kaç zamandır, göremedim ya yüzünü,
Göz bebeklerim ağlıyor şimdi,
Gel sustur, bu bebekleri,
Seni istiyorlar.
Sevda kucağı,
Aşk şefkati istiyorlar.
Seninle tanıştığım,
Günü hatırlar mısın?
Senin gözlerinde ışık,
Benimkinde ise umut vardı,
Şimdi senin kalbinde bir başkası,
Benim kalbimde ise sen varsın,
Bugün gündüzler, geceler kadar karanlık,
Dostlarım muhabbetim çok güzel, öyle bir aydınlık.
Baharın gelmesiyle, kışın bitmesiyle,
Bu son şiirim.
Mekânım, yurdum, memleketim,
Sevdiklerim, sevenlerim
Varlığın eritiyor,
Yokluğun öldürüyor,
Her ikisi de olmuyor,
Neyleyim böyle hayatı.
Gülüşün ruhumu kemiriyor,
Hep şiir yazdığıma kızardın anne,
Ama sadece hissettiğim için yazıyorum.
Mecburiyetten yazmıyorum anne.
Beni bu günlere getiren sen,
Bana yazı yazmayı öğreten,
O narin ellerinden öperim.
O iyiliklerin hakkını nasıl ödeyebilirim,
Benim güzel öğretmenim.
Anne, baba oldun bana,
Günlerdir sevgine uzak kaldım,
Senin için dağlarda yaşadım,
Seni seviyorum diye tüm dünyaya haykırdım,
Daha ne istiyorsun baharım cevap ver bu kışa.
Sana candan bağlandım,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!