İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Ay gökte, yıldız gökte; düşer mi hiç bu bayrak,
Kara bulutlar gelse, gölge olurlar ancak,
Gök kubbeye çekilmiş, Tanrı’nın kudretiyle,
Dünya döndükçe daim, hep gönderde kalacak…

27 Ocak 1991-Pazar/ Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ver elini öpeyim, nene şeker et ikram,
Üç beş de bozukluk ver, olsun bir avuç param,
Alayım çıtırpıtır çocukluğa döneyim,
Ne de olsa demişler, deliye her gün bayram.

23 Eylül 2008-Salı / İzmir

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sen uyu mışıl mışıl, nenni bebeğim nenni,
Gözlerinde uyku var, nerde emziğin hani?

Yumuk yumuk ellerin, çıngırağı sallıyor,
Melekler okşayıp da, saçlarını yelliyor.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Öyle vefasızdın ki, hiç yüzüme gülmedin,
Başka bir âlemdeydin, aşktan nasip almadın,
Sırana güller koydum; saklı, gizli, habersiz,
Bir bir kokladın ama, kimdendir hiç bilmedin.

28 Mayıs 1990 – Pazartesi

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir de bu şairliğim olmasaydı neylerdim?
İçe atıp her şeyi, gamdan ölür giderdim.
Bilmezdin seni hala, delice sevdiğimi,
Sır kalırdı içimi, yiyip bitiren derdim.

24 Aralık 1990 – Pazartesi / Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bırak git dizelerle, beni baş başa artık,
Ağıtlar söyleyeyim, ardından yanık yanık.
Hep bugünkü halinle, hatırlayayım seni,
Ne resmini göreyim, ne bir gün karşıma çık!

6 Temmuz 1985- Cumartesi/Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir bilsen ne sancılar, çektim senin yüzünden,
Daha kahırla geçti, günüm önceki günden.
Yandım Kerem misali, küle döndüm savruldum,
Yeller aldı cismimi, ruhum geçmedi senden.

11 Mart 1991-Pazartesi / Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir kez daha şans tanı, Tanrım bana ne olur!
Tövbe! Etmeyeceğim, bir daha aşka gurur.
Varsın her gidişimde, bağrıma hançer vursun,
Sarıp yaramı tekrar, diyeceğim yine vur.

29 Nisan 1989- Cuma / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Tadını pek sevmezdim, olsan da ince ince,
Zehir olsa yenirmiş, yar elinden gelince.
Sır kalsın aramızda, kimselere duyurma,
Seni hep hatır için, yedim bil ki börülce.

14.08.1987 / Cuma - Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yitirdim artık seni ebedi biliyorum,
Gönlümün defterinden, adını siliyorum.
Bu sayfa boş kalacak, bil ki Mahşere kadar,
Seni nasıl kaybettim, kahrımdan ölüyorum.

25 Kasım 1990 – Pazar / Bilecik

Devamını Oku