İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Aşkından sarhoşum ben, dünya bana yabancı,
Yüreğimde dinmiyor, senden kalan bu sancı.
Ne gelip derman oldun, ne bir selam gönderdin!
Belli ki sen beni hiç, sevmemişsin yalancı!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Sus hiçbir şey söyleme, bırak yaram sancısın,
Sana bir minnetim yok, bana Tanrı acısın.
İnanmam hiç boşuna, dil dökme boyun büküp,
Sen benim tanıdığım, en büyük yalancısın.

25 Ağustos 1988 – Perşembe / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Çalışıp ter döktüğüm, her emek gitti zaya,
Bugünüm dün olunca, benzedi bir rüyaya.
İftiradır diyordum, hakkındaki her söze,
Hakikat yalanmışsın, anladım ki Ey Dünya!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben seni hiç sevmedim, yanlış hatrında kalan,
Sen değildin gördükçe aklımı baştan alan.
Öldü benim sevdiğim, yıllar önce bir akşam,
Onu kalbime gömdüm, artık gerisi yalan.

13 Mayıs 1990 – Pazar / Konya

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Vakit geçmek bilmiyor, nerde kaldı bu tren?
Çamda bir baykuş sesi, yok hiç kendini gören,
İçimde bir korku var, ya bu sefer de yoksan,
Şu zavallı yüreğim, olacak hepten viran.

27 Temmuz 1986 - Pazar / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Tarih bir akarsudur, yatağı hep değişen,
Kimi gün duru akan, kimi gün dolup taşan.
Önüne set çekersen, birikir patlar bir gün,
Sel alır neyin varsa, bakıp kalırsın üzgün.
Yol verirsen kendince, can verir toprağına,
Döndürür çarklarını, daima senden yana.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gönlümü gözlerinde, tuttun yıllarca rehin,
Salmadın bir gün bile; kul, köle, esir ettin.
Sonra azat eyleyip, kendin gittin gurbete,
Ne diyeyim vefasız, o da senin tercihin!

18 Kasım 1990 – Pazar / Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir ucunda sen varsın, ufkum mavi bir deniz...
Umuda yelken açtım, erişemedim henüz!

2 Mayıs 1984 / Çarşamba - Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Unut her şeyi gönül, geçmiş geçmişte kaldı,
Farz et yaşadıkların, dinlediğin masaldı.
Onlar erdi murada, biz kaldık boynu bükük,
Soldu pembe haller, yerini hicran aldı.

29 kasım 1990-Perşembe/Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Artık hükmü yok aşkın, gönül kafesten uçtu,
Soldu bütün çiçekler baharın tadı kaçtı.
Küllendi yüreğimde, yanan sevda ateşi,
Zamana yenik düştü, onun da vakti geçti.

3 Eylül 1989-Pazar / Ödemiş

Devamını Oku