Kaç kere uğradın
Kaç kere oturdun bir banka ve hatırlayıp kaç kez lanet okudun bana
Burası neden böyle
Bir nebze olsun yorulsun sahibini arayıp duranlar
Kendine bir yer beğenmeyi ve gittiğin limanlarda demir atmayı hiç düşünmedin. Aldanmadın panayır haftasına ve beğenmedin masalların yönetim şeklini. Belki bir şiirin vardı epik. Belki de yediden sonra saymayı unutmuştun.
Bütün köy seni bekledik sevgilim.
Saçlarında savaşçı öfkesi taşırken kıtalara, endemik bir bitkiye yenildin sen.
Fazlası yoktur azı çoktur
Hep kendinedir
Kendineyse o bir nedir?
Taşa takılıp tökezlemişse biri,maskaradır konu komşuya
Ölüm mangası kurşuna dizmişse bir şairi
Direnç bir boşunadır insanlığın nezdinde
Ve dağlar kentlere seslenmişse de
Kentler terketmemiştir yorgun huyunu
Ancak bir vaha dinlemiş çölün hikayesini
Peteğe uzanan eli savuşturuyor arılar
Şilan kendini uçurum başlarına dikiyor
Karşı köye gelin götürürken bir ahali,
Geride kalan tek kişi duvar dibine ıstıraplı çöküyor.
Bir peygamberi paylaşamaz yerkürem
Kapı ardında soğuk yiyen battaniyem bana benzer
Boynunu büküp öyle çıkıyor perondan
Adeta bir hindiyi andırıyor
İri, ürkek ve hassas
Direksiyon başında sanki denizaşırı kıtalar keşfetmiş, gururlu ve kendinden emin mürettebatsız bir otobüs kaptanı.
Kaderi sadece yola çıkarken takılmak olan siyah gözlük
Göbekle yapışık yaşamış bir kravat
Desem ki benim de sevdiğim bir okyanus vardı
Anlaşılır bir yanım, inandığım bir yerim, kızaran bir yüzüm vardı
Gülerdin bir erik ağacına
Desem ki benim bir karanlığım var şimdi
Ben bir istasyonda raylarla birlikte paslanmış en genç haliyim yaşamın. Sonsuza kadar hiç büyümeyecek ve ordan hiç gitmeyecek biri.
Parçalanmışım, ne ara o sevdaya nüfus olmuşum, kendimi yalnızlığın önüne atmışım, bilmiyorum.
Ben tarihi yanlış atılmış bir tren biletiyim.
Bugün sana uğrayıp öyle yol alacağım çocukluğum.
Bir mevsim getireceğim sana
Bekle az daha,
Kesilsin acının boğuk iniltileri,
Tepede belirsin sarı güneş ve içimizdeki mavi vursun gökyüzüne,
İşte o zaman beraber gideriz.
Bitmek bilmez bir nezleden kalkıyorum
Bir patolojik vakanın tam ortasında yeminlerim yumruğunu sıkıp uzaklara bakacaklar yine
Yüklenecekler at sırtlarına
Yüklenecekler kıyı köşe
Vargüçleriyle
Kasaba ve köylerden




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!