Öyle derin ki özlemin,
Dilim lal, duam sensin.
Koskoca bir boşluktayım,
Gel, ömrüm ömrüne eklensin.
Yine vuslat saati,
Gözlerimden gözlerin geçiyor.
Kara gecemin kara sevdası,
Hasret kırıkları içimi acıtıyor.
Sus gönlüm, kış bahara dönünceye kadar.
Yüreğime hasret düştü zaten.
Ben, ben olmaktan vazgeçtim,
Kalbimi kalbinle aynı hizaya getirirken.
Burcu burcu ıtır kokulum,
Ruhuma damla damla aktın.
Sensiz nefes bile haram bana,
Bu bir çığlık, bu bir yangın.
Kayıt Tarihi : 14.2.2025 15:35:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
"Bazen en derin acı, en sessiz yerde hissedilir; kalp, sustukça büyür, sevmek ise hep gizli kalır."
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!