İsmet Güher Şiirleri - Şair İsmet Güher

Atalar şu öğüdü ne güzel söylemişler:
“Oynaşına güvenen ersiz kalır” demişler
Alınmasın sözüme çöreği çiğ ibişler
Sürüklenen çalının tutulur mu tepesi?
Tezekten terazinin boktan olsun kefesi

Kız yanağın al al olmuş
Kokar menekşe menekşe.
Dudakların bal bal olmuş
Akar menekşe menekşe

Ok ok olmuş kirpikleri,

Nasıl anlatayım Çukurova’yı?
Dört mevsimi yeşil olur, al olur.
Çöker sarı sıcak yakar ovayı
Yaz gelince sivri sinek bol olur.

Zümrüdün yeşili bahçeler bağlar,

Kahpe felek sana nettim, n'eyledim?
Beni bir kötünün kölesi ettin.
Ben kendi halinle bir adem idim
Huysuzu başımın belası ettin.

Kamil oldum, aklar düştü başıma,

İyi dinle bir kulak ver bu sese
Çöktü oldu bu çatının tavanı.
Yoruldu mu, yaşlandı mı nedense?
Goca öküz çekemiyor sabanı.

Çarık eski, daş ayağı deliyor

Küfre dalma bire gafil
İslama gel, islama gel.
Hak dinine olma cahil
İslama gel, islama gel.

Aklın yolu: 'Hak yolu' dur,

Hep hayaller peşinde bütün bir ömrü verdi,
Aradığı şeyleri varıp bulmaya gitti.
Mutluluk onun için yapmadığı şeylerdi
“Mutsuzlar ülkesi” ne mutlu olmaya gitti.

“Olmaz” a “Olur” dedi, olmazdı istemese,

Nedir etimiz budumuz?
Tartar m’ola? Derviş Baba.
Eldeki son umudumuz
Portar m’ola? Derviş Baba.

“Geç” dediler, geçti başa,

Öykü değil, masal değil
Bize yeni yasa gerek.
Zurna değil, kaval değil
Bize yeni yasa gerek.

Şöyle yasaları hası,

Gönül kalk gidelim biz bu diyardan,
Buraları bize göre yurt değil.
Fayda gelmez gayrı bize o yardan
Elden ele gezmek artık dert değil.

Gövel ördek ıssız koydu gölleri,