Ne çok birbirimize söyleyeceğimiz söz var değil mi?
Ne çok duymak istediklerimiz?
Ne çok görmek istedik oysa birbirimizi di mi?
Ne çok göremedik aynı filmi…
Ne çok aynı şarkıya eşlik edemedik;
Ne çok aynı kitabı okuyamadık
İyi dileklerimi asıyorum
Gül dallarına şimdi (hıdırellez)
Baharın en pembe dallarını
Koparıyorum saçlarından
Biliyorsun kronik bağımlısıyım
Gözlerinin;
Doğumla
Ölüm arası
Yaşadıkları insanın yanına
Kar (Hayattan arta) kalan
O yaşananlar mı acaba?
Aşk;
Kalbinin orta yerinde kanat çırpan bir kuştur, engel olmazsın. Bir kelebek gibi çırpınırda durur. Bir adamın gözlerine bak, ancak ozaman anlarsın...Bir kadının yüreğine yağmur gibi dokun, naif ve ince, bir sızı duyarsan aşkla beraber azda gözyaşı vardır emin ol içinde. Bir kadının yüreğine bak ancak o zaman anlarsın...Elinde değildir oysa kalp atışların, nefes alışların. Elinden kayıp giden hayatta elinde değildir oysa. Kafanı çevir takvime bak ancak ozaman anlarsın kaybolan yılları...Zaman sana hükmederken, yerinde duramazsın, pişmanlık ' ın içinde aşk vardır. Hecelerine ayır bak ozaman anlarsın...Geride kalan bıraktığın gibi değildir hiç, gidenle gider yüreği, giden ne kadar değişirse kalanda o kadar değişir. Aynada kendine bak ancak o zaman anlarsın...
Kader denir çoğu kez seçtiğin şeye, o çizgide ne varsa oysa onu yaşarsın. Seçtiğinde kaderdir zaten, yaşadığın hayata bak anlarsın...Hep kanat çırpar o kuş minicik yüreğinde, sessiz bir telefonda, cevapzsız bir çağrıda, bir şehrin plakasında yahut okuduğun bir kitabın bir parağrafında, bir gece rüyanda yada bir filmin saçma bir karesinde aklına geliverir. Hiç Gitmez mi yoksa? Aklında olduğu için mi sen öyle sanarsın? Ne kadar uğraşırsan uğraş o kuşun kanat çıprmasını durduramazsın,
durmazsın,
durmaz,
dur,
Baştan kabul etmişsen
Yenilgiyi
Malup başlarsın hayata
Bir sıfır…
Herşey bir sıfırdan başlar
Bu ben miyim diye baktım bu sabah
Benden yorgun aynama
Sonra gözüm ilişti takvimdeki son yaprağa
Ay ocak aynadaki simam bana yabancı
Ne zaman gelip kondu
ellerine dokunmadan hemen önceydi
bir darağacına astığım yalnızlığım,
ve
puslu şehirlerin küf kokusuydu
beni sende tutan şey
ne çektiğimi
Bir hastane odasında
Yarım kalmıştım
Burnumda bir ilaç kokusu
Elimden tutmazsan öleceğim sanmıştım
En çoçuk yanınla yalnız kalmıştım
Hep mi dua etmeliyim sana;
Yok mu hiç hakkım?
Sitem etmeye...
Çıkamaz mı ağzımdan bir beddua?
Ey ömrümü alıp giden yar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!