Ismail Kılınçaslan Şiirleri - Şair Ismai ...

Her mevsim dökülen takvim yapraklarının tavsiye ettiği isimlerde bile yan yana gelemedik seninle. Sen mi gittin? Ben mi kaldım? Kimin hangi sözüne kandın da neyim varsa aldın? Kim dönecekti de ben kaldım? Dedim ya sen kandın, En kılcalından tut da en şahına, her zerreme hayattın. Sürmesini sürdüğün gözlerini unutmayı, sen bir ömürden az mı sandın? Süründürme şimdi sürmeli gözlerine başka solukları, Sürme şimdi sürgünlere, sömür ömrümü, Siyah saçlarını tarattır karın tokluğuna, Gecelerce gezdir, Sürgüler çek sesime, uyutturma! Ama, beni de sana unutturma! Ismail Kılınçaslan

Uyansam gidecek,
Daldığım yerden devamı da yok bu sahnenin, biliyorum.

Düşteyim,

Saçı dokunurken omuzlarıma yârin,

Terkleri yaşarım,

Gözyaşı yaşımdan utanır, terk eder.
Avuçlarınca gözlerimi ağlarım.

Gördüğüm tek şey gözlerin olsa da, kör sayılmam.

Iki göz nehrimin arasında kalan dudaklarımdaki toprakların medeniyetinde büyüttüğüm, Saçındaki Sırattan, gözümdeki Fırattan geçirdiğim. Sen ki katilim, kendi elimle seçemediğim. Ay demeden aylarca, Çıplak demeden kefensiz, Çorak demeden toprakta, yalın ayak, Şal edip kefenimi, sırtımda taşırım seni.

Düşündükçe derine iniyor,
Çıkmıyor kokun göğsümden.

Çok inerse derine, belki sırtımdan çıkar.
Ondandır hep düşünmem.

Mesela diyorum;

Kirpiğinin gölgesinde bağdaş kurup sırtımı dayasam mesela,
Eski kadınlardan kalanları itsem kirpiklerinden aşağı.

Bayılsam gölgesinde bir Mart gecesi,

‎ ...ve ruh gemisine bir kadın da aldı.
Aşk da yaşamalıydı.

Tufanın başlaması için bir kadın şarttı
Geminin yürümesi için de su.

Ceketim gassalda kaldı.
Ama üşüyorsan cesedimi al.
Yakarsın belki beni, bir daha.

Alınyazımdaki anlatım bozukluğunun sebebi eksikliğin.
Öznesiydin bu aşkın ve ben senden etkilendiğim kadar nesnesiydim.

Birbiriyle alakası olmayan, iki buçuk kelimenin yan yana gelmesiyle oluşurdu aşk.
Iki isim, bir bağlaç.

Göz göze gelmemek için kaçırılan bakışlarınla beraber kaçırıldı aklım.
Firari ve esiri olunsa da bir sevdanın;
En büyük tesidir gurur, susmanın.

İnkar etme!
Nakışlı bakışlarının görmedim diye kendilerini kandırmalarının ardından, geceleri senin de gözlerine düşerdi kış.