Bana garip geldi böyle yaşantı,
Senden ayrı hayat acıymış Hatçe
Girmez göze uyku tuttu kaşıntı,
Senden ayrı yaşam feciymiş Hatçe.
Duygular isyanda yola gelmiyor,
Gençliği boşuna harcama evlât,
Gözünü sokağa diktin dikersin.
Çalış olsun sana güzel bir hayat,
Kendi hayatını yaktın yakarsın.
Emekler verildi okusun diye,
Bozuk bu dünyanın düzeni bozuk,
Onurlu yaşarken ölmek olmuyor.
Ezilen emekçi kullara yazık,
Haksızlık vahşettir yolmak olmuyor.
Kanadım kırıldı bin bir yerinden,
Gel göçelim gönül zehir buralar,
Sevginin saygının azı kalmadı,
İnsanı solduran kahır buralar,
Aşımın ekmeğmin tuzu kalmadı.
Şu alın terime terini katsan,
Yaşam denen kargaşanın içinde,
Bir gülenim, bir saranım olmadı.
Başım koydum yük ağırdır borcunda,
Bir alanım, bir verenim olmadı.
İpek oldum bir kozada öğüldüm,
Ne yersen ye vardır hepsinde zehir,
Erik, fındık, fıstık, patlamış mısır...
Zehirli toksinli, paketler hazır,
Kalmadı halkın, yiyeceği bir şey.
Güzelce içeriz meyve suyunu,
Kutluyorum engelli yaşayanları,
Sevgi onda, saf temizlik onda,
İnadına yaşıyorlar, güzel hayatı,
Sevgi onda, yaşam hırsı onda.
Kalbinde sıcacık, insan sevgisi,
Turnam, gider isen bizim ellere,
İlyashacı Köy’ne varın, Turnalar,
Bizden selam götür baba diyarına,
Ulu Koç Mehmed’i görün, Turnalar.
Bahar geldi Büyük Çayır yeşerdi,
Uğradım bir sabah kamu yurduna,
İkinci kat no dördü çal dediler.
Rastladım baş malcı insan kurduna,
Bu bugün olmaz yarın gel dediler.
İntizarım vardır sana bak kamu,
Sallana sallana yanına gelir,
Kendi çıkarını, arar yalaka.
Hazırlar planını yolunu bulur,
Kızarmaz yüz! Söze, girer yalaka.
Senin gibilerle yola çıkılmaz,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!