İsmail Doğan Şiirleri - Şair İsmail Doğan

İsmail Doğan

Döşün bağrın alev alev yanacak,
Çıralara yağlandın ah Türkiye'm!
Üzerine akbabalar konacak,
Yaralara berendin ah Türkiye'm!

Az sorgula kendin gelse insafın,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Uzat da öpeyim güzel elini,
İzan mizan kılan sen oldun anam.
Sevgi saygı dedin doldur dilini,
Adım künyem alan sen oldun anam.

Solunca yüzüm hep arardın çare,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Katlanır seven can bu yorgunluğa,
Sen bana lazımsın sevgili Usta.
Hiç dayanamam ben bu solgunluğa,
Sen benim yazımsın sevgili Usta.

Vaz geçilmez yoldan tuzak da olsa,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Kıskanıp da atma tependen taşı,
Sende sevdiğine yanasın dağlar.
Çoşturup akıttın gözümden yaşı,
Akan sellerimle kanasın dağlar.
...Dağlar dağlar yüce dağlar oy dağlar.
...Sende sevdiğine yanasın dağlar.

Devamını Oku
İsmail Doğan

Bir daha gelmem şu zevksiz dünyaya,
Yâr ile mutlu bir, dal olmadıkça,
Yârdan ayrı gönlüm ermez sefaya,
Canım sevdiğime, bal çalmadıkça.

Hangi gül dalına konup ötersin,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Anadulu toprağında çıkan ses,
Canlar türkü türkü diye söylenir.
Yoğrulurum mayasıyla dile has,
Anlar türkü türkü diye söylenir.

Sembolüdür kardeşliğin barışın,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Dosttan alır ak sütünü muhabbet,
Derleyelim muhabbetin gülünü.
Yârenliğe, insanlığa bal şerbet,
Anlayalım muhabbetin dilini.

Dostum yanına gelip Pir şöyleşek,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Haber verin yare bak ölüyorum,
Sende bu dünyada kal yarim yarim,
Görmeyi görmeyi bak soluyorum,
Sende benim gibi sol yarim yarim,

Daraldı kasvetim tutulur dilim,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Dilde gönüllerde sevgi sembolü,
Yerim bal tatlı dilini kara kız,
Kucak açar sarılır iki kolu,
Oğluma verdi elini kara kız.

Sene iki bin yedi ocak ayı,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Boşuna emekler, boşuna bu ter,
Payımı yiyenin karnı doydukça.
Vücudum şehrini kapladı bir har,
Erir katı yağım kuruş soydukça.

Asil insan belli olur soyundan,

Devamını Oku