İsmail Doğan Şiirleri - Şair İsmail Doğan

İsmail Doğan

(*) Bazı kelimeler yöresel şiveyle yazılmıştır.

Derler bana köyde Kebab'ın oğlu,
Ebesinin şeker balı dediler.
İlyashacı Köyü benle ne mutlu,
Yetişen çınarın dalı dediler.

Devamını Oku
İsmail Doğan

(Cömert insanları tenzih ederek, çıkar uğruna ''insanlığı'' unutan sözde insanlara ithafen...)

Dünyaya sığmayan insana bakın.
Kendine saygıyı armayı bilmez.
Düşene bir tekme atmayın sakın,
Kanayan yarayı sarmayı bilmez.

Devamını Oku
İsmail Doğan

Çalıştım didindim yüzüm gülmedi.
Alın terim ile yüzen çoğumuş.
Nere baksam ağlamayan kalmadı,
Fakir fukarayı ezen çoğumuş.

Neden azalmıyor şu figan zarım,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Gecemi gündüzüme, katıp hayatta kaldım,
Böyle terbiye gördüm, hayatı gel sor bana.
İncitmedim kimseyi, ahlağımla ün saldım,
Hosgörüdür sevgidir, kılavuzum nur bana.

Hayat kötüye cennet, iyilere mezarmış,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Sarmış gülü ısırganlar,
Gülüm bir gün baş kaldırır.
Zehir saçar hep soğanlar,
Balım bir gün baş kaldırır.

Dertlerimiz bir değil yüz,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Mülkümüz sizlere emanet Ağam,
Uyu yavrum uyu emanet sizde,
Milletin Meclisi icraat Ağam
Uyu yavrum uyu icraat sizde.

Vermeden emeği dökmeden teri,

Devamını Oku
İsmail Doğan

O nasıl bakışdı öyle ah! GÜLÜM,
Gözleri gözüme baktı yürüdü.
Yüreğmim içine okudu gazel,
Beni de ardına taktı yürüdü.

Kaşına gözüne sürmüş nakışı,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Göz yaşlarım dökülüyor toprağa,
Yaz ayında kururmuş,GÖL kan ağlar.
Çoşar sular azgın varır ırmağa,
Yatağını yıkıyor, SEL kan ağlar.

Kurumadı gitti gözüm yaşları,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Dilim söylüyemiyor şerleri anlatmaya,
Gezinir aramızda şer kendini bilmezler.
Adamışlar kendini kalp kırıp kanatmaya,
Gözü görmez iyliği kör kendini bilmezler.

Kargalar bülbül olmuş ötüyor gak gak diye,

Devamını Oku
İsmail Doğan

Bir güzel sevdim bak dünya güzeli,
Ataşından yanıp tozmadan yetiş,
Pirler Piri Hacı Bektaşi Veli,
Şerler düzenimi bozmadan yetiş.

Sizden başkasına hacet duymadım,

Devamını Oku