İsmail Doğan Şiirleri - Şair İsmail Doğan

Çağdaşlık için tütecek ocağa,
Atatürkçü düşünceyle başlasak.
Yurdumuzda kıyı köşe bucağa,
Atatürkçü düşünceyle kışlasak.

Hasta diye ilan oldu yurdumuz,

Çok uğraştım hayat bağı kurmaya,
Ayrılık acısı bağrımı yaktı.
Baht rüzgarı ile hatır sormaya,
Talihim cefayı sineme çaktı.

Hayal ağacımda diledim dilek,

Aylar yıllar geçer aş ev görmez,
Kıyı köşe sokaklarda sel çocuk,
Devlet Baba bu yarayı süpürmez,
Avazını Yaradan'a sal çocuk.

Düğümlenmiş yüreğinde acılar,

Kerbela'da Fatma Ana kuzusu,
Yıllar beni Şah Hüseyn'e götürün.
Söyler kanım, canım, dilim arzusu,
Diller beni Şah Hüseyn'e götürün.

Şehit etti Muaviye dölleri,

Uludur eliniz; uzat öpeyim,
Gözümüm ışığı güneşi ANAM,
Bana yaptıklarını nasıl ödeyim,
Özümün ışığı güneşi ANAM.

Dokuz ay karnında, gezdirdi beni,

Bak uzaklaştırdın güneşi bizden,
Yeşili soldurdun sarı Sonbahar.
Haber verirsin soğuk kışı güzden,
Bağımı yoldurdun sarı Sonbahar.

Sapsarı ettin yeşil yamaçları,

Şahsıma bilinçli yanlış yaparsan,
Dünya yıkılsa da aramam seni.
Doğru yoldan eğri yola saparsan,
Nazik kollarımla saramam seni.

Kim haklı kim haksız bir gün görülür,

Bilimde ilimde toplum yaşamda,
Biri Hacı Bektaş, biri Atatürk.
Bu mürşitleri bildim ilk yaşımda,
Biri Hacı Bektaş, biri Atatürk.

İnsani duyguyla medeni derman,

Kızım diyorum bak doğum gününde,
Doğum günün kutlu şık olsun KIZIM,
Neşen bol olsun elmacık yüzünde,
Doğum günün kutlu pak olsun KIZIM,

Ailemin gülü gözümün nuru,

Dost bilirdim seni ah iki gözüm,
Vardır sana dinle bir iki sözüm,
Söndü yüreğimde ateşle közüm,
Kül üstüne adım, yazdıktan sonra.

Gerçek dost olanlar yaralar sarar,