Ağla gözlerinde yaşlar kurusun
Vicdanım duygusuz aşkına karşı
Sevda yollarında engel bulunsun
Dertlerle göz göze gel karşı karşı
Ben yorğun gecenin karanlığında
Hasretle derleşip ağlarım bazen
Bir gerçek ararken yalanlarıma
Pişmanlık duyarım hayata bazen
Zor Deyil Bir Gönle Yerleşebilmek
Onu Yüreyinde Hissedebilmek
Birazcık Kibarlık Biraz Nezaket
Kendini İfade Bir Edebilsen
Hislerin Yabancı Hep Başka Dilden
Kime ne yararı olduki söyle
Şüpheler düşünce bu sevgimize
Kaderi sevenin kendi elinde
Yazık ettin inan sen ikimize
Ben demedim aşka yalan
Terk edensin hatırlarsan
Senin bana son hatıran
Hüzün dolu mektupların
Üşüdüğüm anlarda ben
Seni düşünürüm
Sım sıcak olur içim
Şubat ortasında
Baharı hissederim
Ümitlenirim kendi kendime
Sordularmı biz doğarken
Bir parçayız bu alemden
Bu acele bilmem neden
Son durakta ineceğiz
Doğumundan ölümüne
Sönermi içimde yanan bu ateş
Gözlerim gülermi benim bir daha
Sen beni nasılda terk edip gittin
Söyle mutluluğa bir adım kala
Dilimde bir sitem hep senin ismin
Götürdü uzağa senden hep beni
Sonunda oldu bak bize olanlar
Gönlümde taşırım ben mazimizi
Anlamaz halimden sessiz sokaklar
Bu gönül aşkımı gömdüğüm mezar
Sessizce ağlıyor sensiz anılar
Gözünden yerlere damlarken yaşlar
Ben seni nasıl unutacağım
-
Cahit Telkök
Tüm Yorumlarkimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik