Bu gece ayrılacak seninle yollarımız
Son defa sarılacak hasretle kollalarımız
Işıkları sönecek bu gece bütün şehrin
Karanlık gizleyecek mazinin izlerini
Özlenen yarınlar gelmeyebilir
O seni sen gibi sevmeyebilir
Hayatı gönlünce keyfince değil
Yokluğu yaşarsın yokluk içinde
Çağırdında gelmedimmi
Kıymetini bilmedimmi
Yanlız seni sevmedimmi
Nedir bu halin
Dizilir anılar önüne birden
Kapanır yolların gidemezsinki
Çaresiz kalırsın kederlerinle
Maziyi gönlünden silemezsinki
Maziden Hatıra Saçtaki Aklar
Yağmurlu Gözlerim Ağlatanlar Var
Sönmüş Gönlümde Bütün Umutlar
Elimden Tutacak Bir Dostummu Var
Sabırdır En Yakın Benim Sırdaşım
Gözlerin son defa baksın gözüme
Ellerin son defa deysin ellime
İstemem bir özür benden dileme
Bir daha sözüne kanmam ben senin
Senden başka hiç kimseye
Ben gönlümü açamadım
Duygularım karşı çıktı
Bir tek senden kaçamadım
Rüzğarlar Okşasa Kıskanırdım Ben
Sakınırdır Seni Kendi Gözümden
Ne Vardı Geçmesen Ne Vardı Benden
Sensizlik Ölümmüş Gönlü Yaralım
Çaresiz Andıkça Ben Böyle Seni
Sen bana elveda dedikten sonra
Beddua edemem seni suçlamam
Ardından gözyaşı dökerim sanma
Çaldığın gönlümden bir dilim zaman
Seni Bekliyorum Kaç Zaman Oldu
Sabrımı Zorladım Bak Ben Hazırım
Öyle Özledimki Bir Bilsen Seni
Seninle Herşeye Dünden Razıyım
Yanlızlığım Kollarında Son Bulur
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik