Gül dalında susuz kalmış dikenim
Bulutlardan sana yağmur getirdim
Dokunamam senin gonca gülüne
Canım acır sonra kanar ellerim
Gerek yokki gülüm artık hüzüne
Ben razıyım ilk baharda güzüne
Yarına ümitle bakabilirdik
Seninle çok mutlu olabilirdik
Bu aşkı bir tanem burda bitirip
Ben senden ayrılmak istemiyorum
Hasreti yaşarım hemde delice
Yanlızlık ağlarken penceresinde
Payıma düşeni kabullendimde
Sevdiğim vefasız kader ne yapsın
Kalbime girdiğin o günden beri
Mecnundan bin beter ettin halimi
Seninle attığım her adım beni
Sevdamdan uzağa götürdü gülüm
Gündüz Yanlızım
Gece Yanlızım
Bazen Bir Çiçekte
Bazen Bir Kadehte
Seni Ararım
Mazide Kaldı Yazık
Bu Şehirde Senden Hatıralar Var
Buralarda Kalmamın Sebebi Ondan
Kaç Kere Denedim Burdan Gitmeyi
Anılar Çevirdi Hep Yarı Yoldan
Caddeler Sokaklar Suskun Gibiler
İnternet telefon
Meğafon mikrofon
Televizyon
Ampülü bulanda edison
Hepsi yabancı
Aşk ile çarparken yüreklerimiz
Suçumuz neydiki biz bilemedik
Hiç bitmez sanırken ümitlerimiz
Ne yazık seninle evlenemedik
Sonunda Kıvılcım Ateşe Döndü
Yanıyor İçimde Farkında Deyil
Avutamaz Oldum Artık Kendimi
Seviyorum Onu Farkında Deyil
Teselli Aramam Boşa Kadehte
Sensiz seni düşündükçe bu gün
Elimde kalemi kırasım geldi
Aklıma geldikçe o mahsun yüzün
Can verip uğrunda ölesim geldi
kimseyi taklit etmeyen bir siir tek kelimeyle özgün
yüregine sahlik