İsmail Bozkuş Şiirleri - Şair İsmail Bozkuş

Eski bir şarkının hecelerinde
Anarsın maziyi anarsın bir gün
Aşkın hüküm giymiş gecelerinde
Ağlarsın sevgilim ağlarsın bir gün

Bensiz olurmu
Nasıl gülersin söyle
Yağmur dururmu gözlerinde
Geceler aratmazmı beni
Hasret yakmazmı yüregini
Bensiz olurmu söyle

Bu bağrıma saplı olan
Sevdamızın okumudur
Kederlere karşı duran
Sabrımızın sonumudur

Vaz geçmedim yeminimden
Ben sözümde duruyorum
Bu karanlık gecelerden
İnan seni soruyorum

Peşinden gelmemi isteme benden
Artık bir köşede bekleyeceğim
Sabrımın sonuna bir adım kaldı
Tükendim ama ben bitmeyeceğim

Aklımdan çıkmıyor güzel gözlerin
Aşkına yürekte bitmez sitemim
Şerefe diyorum bu kadeh senin
Bu akşam masamda kimse olmasın

Şarkılar çalınsın meyhanelerde

Sakın bana sitem etme
Yalnızlığından bahsetme
Kabahatın çoğu sende
Ayrılığı kendin seçtin

Giderken sen aşka yüzünü dönüp
Yılları hesaba hiçmi katmadın
Gururdan kendine bir duvar örüp
Hasreti gönlünde kendin yarattın

Öyle kolay kanmam emellerine
Ümitlenip oyalama kendini
Farklı bir şey aradığım sevgide
Seni sevmek hiç aklıma gelmedi

Sözlerimi hazırladım geçeden
Sitemleri sildim ben şiirimden
Hasretten kormadım ilk defa desem
Sevgilim bana inanırmısın