İsimsiz Şiir Şiiri - Yunus Yoldaş

bir tebbesümle başlayan
umutla ve mutlulukla çağlayan
sonu hüzün kareleri dolanan
yalnızlık son bulan aşklar

sessizlik iliklerimize işlenmiş
dolananıp duruyor duvarda ses
hafiften bir rüzgar esiyor derinden
dizlerim üstüne çöken kaderimden

acı alay ediyor bedenlerimizde
hüzün yumak yumak dökülüyor cehremize
susayan kalblerimize sevgi boşalıyor
yalnızlık boynunu bükmüş ağlıyor

bilmem ki bu neyin nesi
gül için haykıran bülbülün sesi
aşkı kalblerimize üfleyenin nefesi
söyleniyor çağlar boyu aşkın bestesi