İsimsiz Şiir 5 Şiiri - İsmet Murat Müçtehit

İSİMSİZ ŞİİR 5
Öbek öbek günahlarım,
Ömrüm çürüttü ahlarım,
Özümü yakar vahlarım.
Ölümle savaşıyorum.

Pes eyledim elden düştüm,
Pirimle düşte görüştüm,
Parsel parsel gam bölüştüm,
Panzehiri taşıyorum.

Refika, evlat iyale,
Rest çektim düşe hayale,
Rehavetle materyale,
Rıhtımda ulaşıyorum.

Saadete veda ettim,
Seyyah oldum çöle yettim,
Sahralarda su tükettim,
Seherde yol aşıyorum.

Şairliği aldım ele,
Şakıdım sümbüle güle,
Şafak vaktinde bülbüle,
Şefkatle yaklaşıyorum.

Taşa dolandı tennure
Tökezledim birden bire,
Tepe taklak düştüm yere,
Tenimle savaşıyorum.

Uvuzumdan dinçliğimi,
Uğurladım gençliğimi,
Uyardım dirençliğimi,
Ulusta dolaşıyorum.

Üç telli elimde sazım,
Ürkütücüdür avazım,
Ülküsel hakka niyazın,
Ümit vari yaşıyorum.

Varım yoğum kalem kağıt,
Vatana bayrağa ağıt,
Vuslat üzre yapıp bağıt,
Vefasıza şaşıyorum.

Yaban oldu oğul kızım,
Yalanım yok yalınızım,
Yüreğimde ağrım sızım,
Yelinen sırt kaşıyorum.

Zer olur çoğalır bolum,
Zambakla süslenir yolum,
Zayıfım Müçtehit kulum,
Zikir ile ışıyorum.

İsmet Murat (Müçtehit)
Halk Şairi