İshak Aras Şiirleri - Şair İshak Aras

Ruhsuzların minneti, ruhumuza tak etmiş
Şehitdini unutmuş, geri dönüp çark etmiş
Gönlü razı gelince, cehenne mi hak etmiş
Müslüman kılığında, sakalında iki tel
Ekmeğini yiyerek, kuyu kazar vatana
Milyonların ahıyla, nalet olsun şeytana

Ben olayım

Uzaklara dalmışsın, acıların çok büyük
Gönlündeki yaraya, dermanın ben olayım
Hayatı düzeninde, sancıların çok büyük
Ömür heba olmadan, harmanın ben olayım

Bilki o benim

Gözleri körelmiş, gönlü mest olmuş
Birini ararsan, bil ki o benim
Ekmeğini bölmüş, dosta dost olmuş
Birini sorarsan, bil ki o benim

Şimşek gibi çaktım, gökten koparak
Deli rüzgar oldum, estim bir anda
Kündeye getirip, yere çarparak
Gür çıkan sesini, kestim bir anda

Gözlerini dört aç, bak bu ademe

Bir güneş batımı

Mekanımı belledim bir bulut gölgesin de
Hayatı mı doldurdum dişimin kovuğuna
Gezerken gece gündüz Azrail bölgesin de
Ecel ismimi yazar zemheri soğuğuna

Bir güzel gördüm

Güneşle parlıyor, kırmızı fistan
Rengiyle allanır , bir güzel gördüm
Elinde çapası, önünde bostan
Nasiple bellenir, bir güzel gördüm

Tamda yeri gelmişken bir kaç kelam edelim
Yerli yerinde olsun laflar boşa gitmesin
Kurulsun hoş muhabbet dosta selâm edelim
İlim irfan biçelim mahsül taşa gitmesin
Baharları yaşarken ömür kışa gitmesin

Yeni doğmuş bir çocuk, isim koymak gerekir
Kulağında ezanın, adı Cumhuriyettir
Yırtılmış elbisesi, tutup soymak gerekir
Henüz kurduk düzenin, adı Cumhuriyettir

Gazi Mustafa Kemal, dedi Türk’üm baş tacı

İki gün yol gittim, hayelde oldu
Ağlayıp sızlanmam, doğduğum köye
Efkarlandım yine, gül benzim soldu
Dil olup sözlenmem, doğduğum köye

Bir rüzgardı geldi, geçti gönlümce

O ışık ki ben dahil kaplar bütün alemi
Acizim ben çok aciz gururum yerle yeksan
Yedi öbek içiçe yazar levh-i kalem-i
Aklı gözüne inmiş dönüp çevrene baksan.

Yaratılmış ey adem, canlı cansız dönerken