Bir güneş batımı
Mekanımı belledim bir bulut gölgesin de
Hayatı mı doldurdum dişimin kovuğuna
Gezerken gece gündüz Azrail bölgesin de
Ecel ismimi yazar zemheri soğuğuna
Bir güzel gördüm
Güneşle parlıyor, kırmızı fistan
Rengiyle allanır , bir güzel gördüm
Elinde çapası, önünde bostan
Nasiple bellenir, bir güzel gördüm
Tamda yeri gelmişken bir kaç kelam edelim
Yerli yerinde olsun laflar boşa gitmesin
Kurulsun hoş muhabbet dosta selâm edelim
İlim irfan biçelim mahsül taşa gitmesin
Baharları yaşarken ömür kışa gitmesin
Yeni doğmuş bir çocuk, isim koymak gerekir
Kulağında ezanın, adı Cumhuriyettir
Yırtılmış elbisesi, tutup soymak gerekir
Henüz kurduk düzenin, adı Cumhuriyettir
Gazi Mustafa Kemal, dedi Türk’üm baş tacı
İki gün yol gittim, hayelde oldu
Ağlayıp sızlanmam, doğduğum köye
Efkarlandım yine, gül benzim soldu
Dil olup sözlenmem, doğduğum köye
Bir rüzgardı geldi, geçti gönlümce
O ışık ki ben dahil kaplar bütün alemi
Acizim ben çok aciz gururum yerle yeksan
Yedi öbek içiçe yazar levh-i kalem-i
Aklı gözüne inmiş dönüp çevrene baksan.
Yaratılmış ey adem, canlı cansız dönerken
Gece olunca
Gözümün yaşıyla nar beslediğim
Güllerim soluyor gece olunca
İçime atarak yâr seslediğim
Gözlerim doluyor gece olunca
Geç kalmadan gel
Hani ant içmiştin, sözün vardı ya
Az kaldı ocağa, geç kalmadan gel
Ferah yer isterdin, yerin dardı ya
Yolu ver bacağa, geç kalmadan gel
Nasır tutmuş elde kürek
Ev reis-i orta direk
Aha benim aha yürek
Gelin görün bu halimi
Arada bir nazar değen
Saçlarıma ak düştü, gizli sevda düşlerken
Solunca çiçeklerim, otuz küsür yıl gittim
Adını sayıkladım, dudakları dişlerken
Vatanımı terk ettim, dörtbin metre yol gittim
İlk gördüğüm andı o, kalbim yerinden çıktı
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!