İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Kervan geçmez yollarından,
Havan suyun aşın zehir,
Yarim gittiğinden yana
Bana yasak oldun şehir.

Yamacın sel, dağların kar,

Binlerce soruyla çatlar bu başım,
Cevapsız sorular neden be usta.
Hazanı şimdiden yaşar bu yaşım,
Bedenim taşımaz durdu be usta.

Ah vah ile geçti gençlik çağları,

Gönlüm düştü Rabbim öyle sevdana,
İmansız kitapsız ölmemek için.
Candan geçerek girdik meydana,
Kabirde azabı görmemek için.

Topraktan var olduk geldik cihana,

Zor oluyor bizim elin bayırı,
Görülmüyor sevenlerin hayırı,
Doyum olmaz şu nehirin seyiri,
Bırak beni bu ellerde bağlama.

Acılarda gariplerin çocuğu,

Mini minnacık bir çocuk,
Koşmuş terlemiş boncuk boncuk,
Ümidi var geleceğe uçuk,
Doktor olacak bahar gelince.

Bir genç adam, işsiz avare,

Yaşadığım bu ilde,
Herkes bana yabancı,
Koştuğumuz vadide,
Alem bana yabancı.

Dertlerinden bezdiğim,

Ne sözler vermiştik, nasıl yaptın bunu sen,
Görmüşler yine seni başkasıyla gezerken,
Ben senin aşkınla kanlı yaşlar dökerken,
Yine görmüşler seni başkasıyla gezerken.

Ömrümü yoluna halı edip sermiştim ben,

Bayrak namus, bayrak özgürlük, bayrak vatandır,
Uğrunda vurulup,şehit olandır.
Şehidin üstüne yorgan olandır.
Vatan kılmak için toprağı akan kandır.

İSA YILDIRAN

Gözün doymuyor, fazlası olmuş meselen,
Ağzına kadar dertle dolmuş bak selen,
Ak yüzüne vurmuş kalbindeki o leken,
Arınmadan giremezsin Cennete ah bir bilsen.

Rızık'mı derdin, tatlı can mı endişen?

Ölüm hepimize kaçılmaz vaka
Belki bir yıl sonra, belki yarına
Gireceksin mezara sen mutlaka
Allah'ım gurbette fazla bekletme.

Gönlüm aşkın ile pervane oldu,