İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Beşikten mezara ömür geçerken,
Nice garipler gördüm ben bu hayatta,
Dünyaya gelişin sırrını ararken,
Leyla'dan Mevla'ya döndüm ben bu hayatta,

İster köle olsun, isterse sultan,

Hüzün bende ağladı,
Bende güldü çocuk,
Yara ben de dağladı,
Bende hep derde tokluk.

Ben demeyi bilmedim,

Sevdamızın hatıraları,
Bir de benim sözümle dinle!
Sana basit gelen anıları,
Aşıkın gönlünden dinle!

Tanıştığımız ilk günleri,

Okul sırasına, boş bir tahtaya
Aşkının ismini yazan bir benim.
Edirne'den başlayıp ta Kahta'ya.
Aşk şarkısını çalan bir benim.

Yağmur vaktinde buğulu cama,

Mecnun olmuş gezer dururum
Akıtıp içime göz yaşımı,
Aşkın yaksa benim bağrımı,
Akıtmaz yaşımı benim gururum.

Vuslat beklerken hasret bulurum,

Mecnun olmuş gezer dururum
Akıtıp içime göz yaşımı,
Aşkın yaksa benim bağrımı,
Akıtmaz yaşımı benim gururum.

Vuslat beklerken hasret bulurum,

İçinde türlü canlı, yemyeşildir ormanları,
Deli akar bahar ayı, coşkun olur ırmakları,
Yaylaya çıkar dolanır, kuzuları koyunları,
Çiçekler sarar doğayı, ne güzeldir benim ülkem.

Seni alır barındırır, başı dumanlı dağları,

BESMELE İLE..

Bismillah ile başlamalı,
Sözleri de Yaratanın
Desteği, izni, rızası olmalı
O zaman

Ağlayamam, kalmadı gözümde yaş
Boşunaymış meğer bunca uğraş
Hayat, emel, arzu bunca telaş,
Başucumda kalacak sonunda, bir beyaz taş.

Samimi bir dost aradım, bir yoldaş,

Henüz yaşını doldurmamıştı,
Günahı tadıp bulaşmamıştı,
Ailesi kendine doymamıştı,
Konuldu toprağa, masume bebek.

Bir ayet oldu haykırdı ölümü,