İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Ömrüm vuslatın aşkı ile geçti,
Varlığında yok oldum,
Yokluğumda buldum,
Yoluna revan oldum ben.

Viranelerde yitmedim,

Söz vermişim Galu Bela'da,
Hatırladım sözümü imanım geldi.
Kaderim yazılmış Levhi Mahfuz'da,
Kadere rızayla güvenim geldi.

Habibullah'a aşığım canı gönülden,

Seni benden ayrı saymam cankızım,
Geceleri rüyalarda sen varsın.
Cana candan seni özge bulmuşum,
Karanlık gecede hilalimde sen varsın.

Şu dünyada hüzün, neşe ile iç içe,

Hayatından çıkart içkiyi, meyi.
Seni Allah'tan alacak herşeyi,
Kur'anı aç, oku al hisseyi,
Geçici zevklere kapılma dostum.

Yapalım hayata son rötuşları,

İnsanlar mı yanlış, yoksa ben mi yanlış yoldayım?
Kime elimi versem, köz oldu elim yandı.
Büyük denizler gördüm, şimdi ıssız koydayım.
Dostluk söyledi dillerim, şimdi dilim de yandı.

Ders almam gerekirdi yaşadığım herşeyden.

Bir vefasız için yandı bu gönül,
Sevilecek sandı, kandı bu gönül,
Umutsuz bekledi, usandı bu gönül,
Boşa giden ömre yandı bu gönül.

Yalan sözlere inandı bu gönül,

Etme yarim etme halim kalmadı,
Olmazlara düştü yandı, bu yürek.
Kavuşmak bizlere hayal olmasın,
Bir düşe daldı, yandı bu yürek.

Ektiğim güller hep çalı oldu,

Kızıla boyansa ufukun rengi,
Rabbine sarılıp kal gecelerde,
Ara bul, o eşsiz kalbde ahengi,
Zikirler çekerek, kal gecelerde.

Tartışma bırak dünde kavgayı,

"Çağdaşlaştık" dediler,
Birşey var sandık.
Eşinin başını açmak, başkasının namusuna bakmakmış,
Bizler fena yanıldık.

Teknoloji var, sanaayi var, ilim var, fen var sandık

Ektiğin bu tohumlar büyümeyecek mi sandın.
Diktiğin şu fidanlar ağaç olmayacak mı sandın.
Attığın oklar hedeften geri dönecek mi sandın.
Yanıldın sen yanıldın, yalanlara inandın.

Aldığın ahlar, senden bir gün çıkmaz mı sandın.