İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Kimseyi kırmadım, almadım vebal.
Omuzda bulunan yazıcıyı unutmam.
Elimde fırçam önümde tuval.
Boyaların gerçek sahibini unutmam.

Hatalarım oldu yanlışa daldım,

Çekip gitmişler vicdanımızdan,
Acı neymiş, değer neymiş? Unuttuk.
İzleri kaybolmuş şimdi imanımızdan,
Helal neymiş, haram neymiş? Unuttuk.

Hor bakarız fakire de, yetime de,

Ecel dinlemiyor şan şöhret,
Senin de kapını çalar elbet,
Süleyman'a kalmadı ebediyet
Ezel olursun bir gün unutulursun.

''Unutmam'' diyene kanma,

Bu dert beni verdi dilden dillere,
Başım alıp çıktım gurbet ellere,
Dökerim derdimi sarı tellere,
Ben bu derdi taşımaktan usandım.

Bedenim pare pare binler yaram var.

Yürek pare pare kanar yaralar,
Kudüs, Şam, Bağdat şimdi kan ağlar,
Şuur yok müminde birlik olalar,
Ramazan da fayda etmedi usta.

Ümmetin üstüne bomba yağar geceler,

Saadet asrı derler şimdi hani nerede?
Yüzyıllarımız geçti nefis denen derde.
Sözüm kendini mümin sanan namerde.
Utanın beyler artık utanın.
Dik duramıyorsunuz artık yıkılın.

Gönüle kök salmış zakkum ağacı,
Kökü kazılmalı zehirli acı,
Burada olmalı İslamın harcı,
İslama doymayan kalpler utansın.

Nazargah gönüller baykuş yuvası,

İslam dünyası olmuş kan revan,
Ümmetin çocukları şimdi ağlayan
Göğe yükselmede İslam dünyasındaki figan
Uyan artık Müslüman uyan.

Asırlardır uyudun kanmadın mı,

Ben uyurken seherde,
Eller çoktan uyanmış,
Gülzarda açan güllerde,
Bülbül çoktan uyanmış.

Sılada esip dolaşan,

Dünya geçer, ahireti dilersen,
Kur'anın sırrına ermeye çalış.
Dünyada ahrette güleyim dersen,
Hayat kitabına bakmaya çalış.

Hak yola varmak istersen özde,