İsa Kıvrakdal Şiirleri - Şair İsa Kıvrakdal

Kapattım tüm perdeleri odam karanlık
Dilimde umutlarım,
Yüzümde yorgunluğum,
İçimde korkularımla baş başayım
Zamansız gecelerin adını yazdım gönlüme
Öylece acımadan cekip giden sessizliğin peşinden ağladım

Yine sensiz yürüyorum
Bu bom boş sokoklarda
Dilimde bir şarkı,
Söyleyip duruyorum
Kalbimde ufak bir mutluluk vardı
Onuda sayende ellere satıyorum

Gökyüzünün sinsi bakışının, penceremden içeri girdiğini
Yeryüzünün suskunluğu, kalbime sevgi getirdiğini
Bulutların gözyaşları, yüreğimin derinliğine indiğini
Bir düşün, o zaman anlarsın sevgilim seni hep sevdiğimi

Ağaçların yaprakları, rüzgârdan döküldüğünü

Yine senin sesin geliyor kulaklarıma
Ve de bana bakan gözlerin geliyor aklıma
Sensiz buralarda yalnız kalmak istemiyorum
Her dakika başında ağlıyorum senin hasretinle
Ağlıyorum sana hasret, seni görmeyen gözlerimle
Uzaktaki yıldızlar kadar uzaksın sanki bana

Sen, seni gerçek sevene değil
Sevildiğini sanıp ta, sevmeyenlerin yanına gidiyorsun
Bakıyorsun üstü başı gösterişli, cebi şişkin
Hemen âşık rolü oynayıp seni seviyorum diyorsun
Oysaki sana aşkı sorsam,
Sadece üç harfli bir kelime demekle yetinirsin

Önceleri,
Gökyüzündeki yıldızlar sana olan sevgimdi
Şimdi ise denizlerdeki sayısız kum taneleri eşlik ediyor
Say saya bilirsen ömrün yeterse
Ben bir avuç aldım sayamadım
Sen nasıl sayacaksın bu yeryüzünü bilemiyorum

Ben Giderken Sen Bana Bakma,
Sözlerime Ve Tavrima Aldırma,
Sadece Yanımda Ol.

Ben Gider Ve Gelirim,
Ben Susar Ve Elveda Derim,

Zamansız bir heyecan olsa gerek hissettiklerim
Adını bilmediğim acılarla savaşıyorum
İçimde bir durgunluk
Kalbimde ise yankılanan suskunluklar...

Gizlediğim yaralar artık kayboluyor

Ölüm geldi
Kalbimin tel örgüsünü aşıpta firar edemedim
İçimdeki sıkıntının tabiri rüyalarda saklıdır
Rüzgar değse gözlerime,
Islanır caddeler akar sel olur
Benimde umutlarım aynalarda saklı

Aydınlık aradım ıssız karanlıkta
Bir aşk ışığı aradım kendimce
Ne zaman bir kibrit yaksam içimi aydınlatmak için,
Nefesim izin vermedi
Gözlerim durdu kalbim söylendi
Boş ver bu hayat sana göre değil arama bir aydınlık diye