İsa Kıvrakdal Şiirleri - Şair İsa Kıvrakdal

Gölgeler düşse de üzerine
Kara bulutlar perde olsa da gözlerine
Dilin engel olsa da o güzel sözlerine
Seni seviyorum sözünü hiç eksik etme

Kelepçeler vurulsa da ellerine

Hatıralarla dolu bir odanın esiriyim
Döner durur sürekli etrafıma bakarım
Zaman mıdır sessizce kaybolup giden,
Yoksa insan mıdır zamana kendini kaptırıp giden bilemiyorum
Ağlamak kar etmiyor derindir yaram
Yaşamak kolay mı sanırsınız böyle,

Güneşin batışıyla başlar
siyah gölgelerimde ki yalnızlık
Uykusuz gecelerimde paylaşırım acımı
bir gece lambasında
En iyi sırdaşım kalacak
Ahh! şu sinekler de olmasa

Sevmekten bıkacağımız bir dünya düşlerken,
Acılarla dolu hayatın içinde kötülüklere doğru kürek çekiyoruz
Ne umutlarla gelmiştik bu dünyaya oysa!
Mutluluk, aşk, sevgi, yaşam dolu bir hayat bekliyorduk sadece
Her zaman merak ederdim doğarken neden ağlardık diye
Oysa yeni anladım bu hayatın zor şartlarını

Bugün gözlerini gördüm
Bir geminin güvertesine çıkıp
gecenin kör ışıklarını kıran
delice dalganan
yeşilimsi denizde...

Göz bebeklerinden
kirpiklerine bulaşan
bir hüzünlü özlem olsa gerek
damlasındaki rengi.

Süzülürken

Duymak istiyorum
yalpalanmış dudaklarında ki
dilinde esen rüzgarların
sakladığın renksiz anlamları...

Kimbilir belki de;

Sendemi sonunda ihanet ettin aşkımıza
Bu edilen sitemlerin günahı kime yazılacak
Hani sevgilim bir ölüm ayırırdı bizi
Şimdi kimin için bir mezar kazılacak

Ben seninle varım seninle yaşarım her anı

Senden kalan tek anı,
Beyaz sayfalara yazılmış o güzel günler
Senden kalan tek anı,
Islanmış yanaklarımda ki yorgun izler

Bir sahil kenarındayım şuan senden habersiz

Sana susadım aşkım
Kana kana içmek istiyorum seni
Yudum yudum,
Damla damla dudaklarımda süzülmeni
Ve boşalırcasına bir bardaktan
Vücuduma hapsetmek istiyorum seni