Bir şizofren çığlığındasın.
Duyuyorum ayak seslerini
Gittikçe yaklaşıyor, umudun.
Uzanamıyorum.
***
Kayıp bir ada çaresizliğin
Sende soldu bahar,
seninle yaşlandı sonbahar,
Bir pembe gülüşüydu
oructa niyet bozup optugum dakikalar,
Ellerimdeki tuza dokunup silerdi yagmurlar
Tam dagilmisken toplayip Sacimi oksardi rüzgar
Uzak bana aşk öyle hayal ülkeleri
Hissetmeden goremem hislerini
Dilinde bi nakarat sarki sözleri
Ben gezerim tepeden tirnaga her yerini
Sen uçurum boylari
Ahfa mi açtım eline avuclarina
Ufle de gecsin be guzelim
Fûsûller boyu yaralarim kabuk hala
Ictigim gam yediğim zehir benim
Fûsûller solar sen hiç solma
Biraz ötede dur,
Yaklaşma yalnızlığım.
Neden hep içimdesin,
Neden dünya kördüğüm?
Kırılınca sen,ağlayınca sen,kaybedince sen,
Nedir her köşe başında,nöbet tuttuğun,
Bütün rekleri silkeledik arka balkondan
Hepsi sokağa döküldü ,çarşaf gibi ebruli
Yağmurda karşıladı kaldırımları ,ohh ne ala
Bir görsen,gökkuşağı beton yığını, boylu boyunca
Ne güzel ,dönde bir bak ne kaldı elimizde
Siyahlar maviler içinde,sadece iki renk
Haydi vaktim yok
Çöz zincirleri gidelim
Bu zindanda fareler bile yaşamaz
Dar yerim kaldır başını
Esir mi düştük yalnızlığım?
Kana kana içtim yalnızlığı
karanlık gecelerin dibine vurdum da
Başedemediğim dert kalmadı ardımda
Yalnızlığı sevmeye başladım ben
Bir kaç sevgi biriktirdim avucumda
Bak iste başka köşede otur sen ey yalnızlık
Geceler senden sorulur ne bu kibir bu kustahlık
Gitmekle tehtit etme basit varosun yobazı
Benden gitmek istemen büyük bir ahmaklik
Anladım ki en Sevgili yalnızlık..
Şimdi Yüzyıllık yalnızlığa düşsem,
Biri olsun yanımda demem,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!